Danıştay 12. Daire 2021/7950 Esas 2022/2113 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ONİKİNCİ DAİRE
Esas No : 2021/7950
Karar No : 2022/2113

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : …

KARŞI TARAF (DAVALI) : … Başkanlığı
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : ... İdare Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Vergi denetmeni olarak görev yapmakta iken emekliye ayrılan davacının, 646 sayılı Kanun Hükmünde Kararname uyarınca vergi denetmeni kadro unvanının kaldırılması üzerine, aynı Kanun Hükmünde Kararname ile ihdas edilen vergi müfettişi kadro unvanı için öngörülen ek gösterge ile 10/07/2011 - 01/03/2012 tarihleri arasında da makam ve görev tazminatından yararlandırılması talebiyle yaptığı başvurunun, ek gösterge yönünden reddine, makam ve görev tazminatı yönünden ise 01/03/2012 tarihinden önceki kısımının reddine ilişkin … tarih ve … sayılı işlemin iptali ile 646 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin yürürlüğe girdiği 10/07/2011 tarihinden itibaren yoksun kaldığı parasal haklarının gecikme faiziyle birlikte ödenmesine karar verilmesi istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … İdare Mahkemesince, Mahkeme kararının, davacının makam ve görev tazminatının 10/07/2011 tarihinden itibaren ödenmesi talebinin reddine ilişkin kısmının kesinleştiği dosyada, Danıştay Onikinci Dairesinin 27/09/2019 tarih ve E:2018/5735, K:2019/6941 sayılı bozma kararına uyularak; 02/11/2011 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanan 666 sayılı Kanun Hükmünde Kararname'nin 5/p maddesi ile 178 sayılı Kanun Hükmünde Kararname'nin Geçici 12. maddesinin sekizinci fıkrasına eklenen cümleyle, vergi müfettişi kadrolarına atanmış sayılanlardan halen bu kadrolarda bulunanların, 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu'na ekli (I) sayılı Ek Gösterge Cetveli'nin “I- Genel İdare Hizmetleri Sınıfı” bölümünün (g) bendinde öngörülen ek göstergelerden, anılan bentte belirtilen şartlar aranmaksızın yararlanacağı öngörülmek suretiyle, 15/11/2011 tarihinden sonra halen bu kadrolarda bulunanlar yönünden istisnai bir düzenleme yapıldığı, bu bağlamda, vergi müfettişi kadrolarına atanmış sayılanlardan halen bu kadrolarda bulunanlara ilişkin olan ilgili düzenlemenin, yürürlüğe girdiği tarihten önce emekliye ayrılanları kapsamadığı açık olup; bu tarihten önce emekliye ayrılanların, (XXXI) sayılı Eşitlik Cetveli'nin 34. sırası ile yapılan eşitlik işlemi uyarınca, 657 sayılı Kanun'a ekli (I) sayılı Ek Gösterge Cetveli'nin “I- Genel İdare Hizmetleri Sınıfı” bölümünün (g) bendinde yer alan şartları taşımaları gerektiği hususunda kuşku bulunmadığı, dolayısıyla, 657 sayılı Kanun'a ekli (I) sayılı Ek Gösterge Cetveli'nin I/g bendindeki "yeterlik sınavında başarılı olma" koşulunu taşımayan davacının, anılan bentteki ek göstergeden yararlandırılmamasına ilişkin dava konusu işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : 646 sayılı Kanun Hükmünde Kararname ile kaldırılan vergi denetmenliği unvanının vergi müfettişliği unvanına dönüştürülerek, ilgililerin önceki hizmetlerinin de vergi müfettişliğinde geçmiş sayılması nedeniyle, ilgili mevzuatta vergi müfettişliği kadrosu için tanımlanmış bulunan aylık, derece, ek gösterge vb. düzenlemelerin, aynı kadro unvanı ve dereceden bağlanmış bulunan emekli aylıkları hakkında da uygulanması gerektiği, dolayısıyla aynı unvan ve kadro derecesindeki halen görevde bulunan vergi müfettişlerine (3600) ek gösterge rakamı üzerinden ödeme yapıldığı için, bu durumun vergi denetmeni emeklilerine de yansıtılmasının gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : İstemin reddi gerektiği savunulmuştur.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan İdare Mahkemesi kararının düzeltilerek onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Onikinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinin birinci fıkrasının (b) bendinde, kararda yeniden yargılama yapılmasına ihtiyaç duyulmayan maddi hatalar ile düzeltilmesi mümkün eksiklik veya yanlışlıklar varsa kararın düzeltilerek onanacağı hükmüne yer verilmiştir.
Bakılan davada, daha önce aynı Mahkemenin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararı ile davalı idare lehine 750,00-TL vekâlet ücretine hükmedilmiş olması nedeniyle, yeniden vekâlet ücretine hükmedilmesine olanak bulunmamaktadır.
Temyize konu İdare Mahkemesi kararının, hüküm fıkrasındaki, "...karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca belirlenen 2.040,00- TL vekâlet ücretinin (mükerrer ödemeye mahal vermeyecek şekilde) davacıdan alınarak davalı idareye verilmesine..." ibaresinin çıkartılmak suretiyle, düzeltilerek onanması gerekmektedir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Davacının temyiz isteminin reddine,
2. Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle ek gösterge yönünden reddi yolundaki ... İdare Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının, hüküm fıkrasında yer alan "...karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca belirlenen 2.040,00- TL vekâlet ücretinin (mükerrer ödemeye mahal vermeyecek şekilde) davacıdan alınarak davalı idareye verilmesine..." ibaresinin çıkartılmak suretiyle düzeltilerek ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. Dosyanın anılan Mahkemeye gönderilmesine,
5. 2577 sayılı Kanun'un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin birinci fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren 15 (onbeş) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 19/04/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.