MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇLAR : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : İstinaf başvurusunun esastan reddi, mahkumiyet

Çaycuma Asliye Ceza Mahkemesinin 2017/436 Esas, 2018/176 Karar sayılı ilamı ile hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerine karşı, sanıklar ve müdafiilerinin CMK"nın 272 ve müteakip maddeleri uyarınca İstinaf kanun yoluna başvurması üzerine; Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 14. Ceza Dairesince dosya üzerinde yapılan inceleme ve duruşma açılarak yapılan yargılama sonucu verilen 26.06.2018 gün, 2018/1774 Esas ve 2018/1443 Karar sayılı "Esastan Red ve Mahkumiyet" kararlarına karşı, sanıklar ve müdafiiler tarafından usulüne uygun olarak açılan temyiz davası incelenip görüşüldü;
I-Sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün temyiz incelenmesinde;
Hükmolunan cezanın miktarı ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK"nın 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair Bölge Adliye Mahkemesi kararlarının temyizleri mümkün olmadığından, sanık ...’im temyiz isteminin 5271 sayılı CMK"nın 298. maddesi uyarınca REDDİNE,
II-Sanık ... hakkında hırsızlık ve mala zarar verme, sanık ... hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelenmesinde;
Sanık ... hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçu açısından, hükmolunan cezaların miktarları ve türleri gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK"nın 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair Bölge Adliye Mahkemesi kararlarının temyizlerinin mümkün olmadığı, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 14. Ceza Dairesi"nin 26.06.2018 tarih 2018/1774 Esas ve 2018/1443 Karar sayılı hükmüne yönelik sanık ve müdafiiin temyiz talebinin Bölge Adliye Mahkemesi tarafından CMK"nın 296/1.maddesi ile verilen yetkiye dayanılarak reddedildiği, sanığın CMK"nın 296/2.maddesindeki düzenleme ile temyizi kabil hale getirilen bu karara karşı temyiz talebinde bulunduğu, Bölge Adliye mahkemesince verilen temyiz isteminin reddine ilişkin 21.09.2018 tarihli, 2018/1774 Esas ve 2018/1443 Karar sayılı ek kararda bir isabetsizlik görülmediğinden,
Sanık ... hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçu açısından ise, sanığın, yüzüne karşı tefhim edilen kararı 5271 saylı CMK"nın 291. maddesinde öngörülen 15 günlük yasal süre geçtikten sonra istinaf etmesi nedeniyle istinaf isteminin reddine dair ek karar verildiği, sanığın ek kararı istinaf etmesi sonucu, Bölge Adliye Mahkemesinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verdiği, sanığın CMK"nın 296/2. maddesindeki düzenleme ile temyizi kabil hale getirilen bu karara karşı temyiz talebinde bulunduğu, Bölge Adliye mahkemesince verilen temyiz isteminin reddine ilişkin 10.09.2018 tarihli, 2018/1774 Esas ve 2018/1443 Karar sayılı ek kararda bir isabetsizlik görülmediği anlaşılmakla, CMK"nın 302/1. maddesi uyarınca, usul ve yasaya uygun olan Bölge Adliye Mahkemesi kararlarına yönelik TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİNE,
III-Sanıklar ..., ... ve ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelenmesine gelince;
5271 sayılı CMK"nın 288. maddesinin ""Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır."", aynı Kanunun 294. maddesinin ""Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir."" ve aynı Kanunun 301. maddesinin ""Yargıtay, yalnız temyiz başvurusunda belirtilen hususlar ile temyiz istemi usule ilişkin noksanlardan kaynaklanmışsa, temyiz başvurusunda bunu belirten olaylar hakkında incelemeler yapar."" şeklinde düzenlendiği de gözetilerek sanık ...’nın temyiz isteminin, suçu işlemediğine, lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine, sanık ... müdafiinin temyiz isteminin, sanığın suçu işlemediğine, savunma hakkının kısıtlandığına ve alt sınırdan uzaklaşılarak ceza verildiği, sanık ... ve müdafiinin ise, sanığın suçu işlemediğine ve lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine yönelik olduğu belirlenerek maddi vakıa denetimi gerektiren nedenler dışındaki sebeplere yönelik yapılan incelemede;
Dosya içeriğine göre, kurulan hükümde fiilin uyduğu suç ve kanun maddelerinin doğru olarak uygulandığı, mahkemenin alt sınırdan uzaklaşma gerekçesinin yasal ve yeterli olduğu, verilen ceza miktarına göre sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 50, 51 ve 5271 sayılı CMK"nın 231. maddelerinin uygulanma koşullarının da oluşmadığı, sanıklar hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümde herhangi bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmakla, istinaf isteminin esastan reddine dair karar ile Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 14. Ceza Dairesinin mahkumiyet kararı hukuka uygun bulunduğundan, sanık ..., sanık ... ve müdafii ile sanık ... müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz nedenlerinin reddiyle, CMK"nın 302/1. maddesi uyarınca, usul ve yasaya uygun olan Bölge Adliye Mahkemesi kararlarına yönelik TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİNE, 01.07.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.