(KANUN YARARINA BOZMA İSTEMİ)


Uyuşturucu veya uyarıcı madde ticareti yapma veya sağlama suçundan İstanbul (kapatılan) 12. Ağır Ceza Mahkemesinin 17/03/2010 tarihli ve 2008/197 esas, 2010/141 karar sayılı ilamı ile 11 yıl 8 ay cezası ile cezalandırılmasına karar verilip bu cezasını Van M Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda infaz etmekte olan hükümlü ..."ın, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 105/A maddesi uyarınca cezasının geri kalan kısmının denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle infazına karar verilmesi talebinin reddine dair Van İnfaz Hakimliğinin 07/11/2016 tarihli ve 2016/2459 esas, 2016/2454 sayılı Kararına hükümlü tarafından yapılan itirazın kabulü ile anılan kararın kaldırılmasına ilişkin Van 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 22/11/2016 tarihli ve 2016/965 değişik iş sayılı Kararı ile ilgili olarak;
Dosya kapsamına göre,
1-Hükümlünün İstanbul (kapatılan) 12. Ağır Ceza Mahkemesinin 17/03/2010 tarihli ve 2008/197 esas, 2010/141 karar sayılı ilamı ile hükmolunan 11 yıl 8 ay hapis cezasını Van M Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda infaz etmekte iken, 23/10/2011 tarihinde Van ilinde meydana gelen depremin meydana getirdiği kargaşa ve arbede ortamından istifade ederek firar etmesini müteakip, 03/12/2013 tarihinde tekrar yakalanması üzerine Van M Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumu Müdürlüğü Disiplin Kurulu Başkanlığının 05/02/2014 tarihli ve 2014/1 sayılı kararı ile 5275 sayılı Kanunun 44/3-ı maddesi uyarınca 11 gün süre ile hücreye koyma cezası ile cezalandırılmasına karar verilip, hükümlünün bahse konu karara yönelik şikayette bulunması üzerine Van İnfaz Hakimliğinin 28/04/2014 tarihli ve 2014/149 esas, 2014/400 karar sayılı ilamı ile hükümlünün şikayetinin reddi ile 11 gün süre ile hücreye koyma cezasının onaylanmasına, ayrıca hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan dolayı Van 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 21/01/2016 tarihli ve 2016/23 esas, 2016/21 sayılı Kararı ile 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği ve hükümlünün 27/04/2015 tarihinde iyi halini yeniden kazandığı anlaşılmakla, 5275 sayılı Kanunun 105/A maddesinde yer alan; "(1) Hükümlülerin dış dünyaya uyumlarını sağlamak, aileleriyle bağlarını sürdürmelerini ve güçlendirmelerini temin etmek amacıyla;
a) Açık ceza infaz kurumunda cezasının son altı ayını kesintisiz olarak geçiren,
b) Çocuk eğitimevinde toplam cezasının beşte birini tamamlayan,
koşullu salıverilmesine bir yıl veya daha az süre kalan iyi hâlli hükümlülerin talebi hâlinde, cezalarının koşullu salıverilme tarihine kadar olan kısmının denetimli serbestlik
tedbiri uygulanmak suretiyle infazına, ceza infaz kurumu idaresince hükümlü hakkında hazırlanan değerlendirme raporu dikkate alınarak, infaz hâkimi tarafından karar verilebilir.
(2) Açık ceza infaz kurumuna ayrılma şartları oluşmasına karşın, iradesi dışındaki bir nedenle açık ceza infaz kurumuna ayrılamayan veya bu nedenle kapalı ceza infaz kurumuna geri gönderilen iyi hâlli hükümlüler, açık ceza infaz kurumuna ayrılma şartlarının oluşmasından itibaren en az altı aylık sürenin geçmiş olması durumunda, diğer şartları da taşımaları hâlinde, birinci fıkrada düzenlenen infaz usulünden yararlanabilirler....",
5275 sayılı Kanunun 107/2. maddesinde yer alan; "(2) Ağırlaştırılmış müebbet hapis cezasına mahkûm edilmiş olanlar otuz yılını, müebbet hapis cezasına mahkûm edilmiş olanlar yirmidört yılını, diğer süreli hapis cezalarına mahkûm edilmiş olanlar cezalarının üçte ikisini infaz kurumunda çektikleri takdirde, koşullu salıverilmeden yararlanabilirler.",
Açık Ceza İnfaz Kurumlarına Ayrılma Yönetmeliğinin 8/2-c maddesinde yer alan; "c) Çocuk eğitimevleri hariç, kapalı kurumlardan firar edenler ile açık kurumlardan ikinci kez firar etmiş olanların, firar tarihinden önce kesinleşmiş olan cezaları ve koşullu salıverilme tarihine kadar kesinleşerek infazına başlanacak olan cezalarının tamamı,....kapalı kurumlarda infaz edilir." ve
671 sayılı Olağanüstü Hal Kapsamında Bazı Kurum ve Kuruluşlara İlişkin Düzenleme Yapılması Hakkında Kanun Hükmünde Kararname ile 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanuna eklenen geçici 6. maddesinde yer alan; " 1/7/2016 tarihine kadar işlenen suçlar bakımından; 26/9/2004 tarihli ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun kasten öldürme suçları (madde 81, 82), üstsoya, altsoya, eşe veya kardeşe ya da beden veya ruh bakımından kendisini savunamayacak durumda bulunan kişiye karşı işlenen kasten yaralama ve neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçları, cinsel dokunulmazlığa karşı işlenen suçlar (madde 102, 103, 104, 105), uyuşturucu veya uyarıcı madde imal ve ticareti suçu (madde 188) ve İkinci Kitap Dördüncü Kısım Dördüncü, Beşinci, Altıncı ve Yedinci Bölümünde tanımlanan suçlar ile 12/4/1991 tarihli ve 3713 sayılı Terörle Mücadele Kanunu kapsamına giren suçlar hariç olmak üzere, bu Kanunun;
a) 105/A maddesinin birinci fıkrasında yer alan “bir yıl”lık süre “iki yıl”,
b) 107. maddesinin ikinci fıkrasında yer alan “üçte iki”lik oran “yarısı”,
olarak uygulanır.” şeklindeki düzenlemeler karşısında,
Hükümlünün kapalı ceza infaz kurumunda cezasını infaz etmekte iken firar etmesi nedeniyle, Açık Ceza İnfaz Kurumlarına Ayrılma Yönetmeliğinin 8/2-c maddesi uyarınca firar tarihinden önce kesinleşen ve halen infaz edilmekte olan cezasının tamamının kapalı ceza infaz kurumunda infaz edilmesi gerektiğinden, 5275 sayılı Kanunun 105/A
maddesinde öngörülen koşullar gerçekleşmediği gibi, 671 sayılı Kanun Hükmünde Kararname ile getirilen düzenlemenin de sanık lehine herhangi bir sonuç doğurmadığı, hükümlünün sonradan iyi halini kazanmasının da sonucu değiştirmediği, iyi halin sadece koşullu salıverilme aşamasında dikkate alınacağı gözetilmeden, merciince yapılan itirazın reddi yerine kabulüne karar verilmesinde,
2-Kabul ve uygulamaya göre de, 4675 sayılı İnfaz Hakimliği Kanununun 6/5. maddesinin atıfta bulunduğu ve 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük Ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"un 7/2. maddesi uyarınca uygulanması lazım gelen 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 271/2. maddesi uyarınca merciince itiraz yerinde görülürse aynı zamanda itiraz konusu hakkında da karar vermesi gerekirken itirazın kabulünü müteakip anılan kararın kaldırılması ile yetinilmesinde, isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü"nün 05/01/2017 gün ve 94660652-105-65-14943-2016-Kyb sayılı yazılı istemlerine müsteniden Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının tebliğnamesi ile Dairemize ihbar ve dava evrakı gönderilmekle, incelenerek gereği düşünüldü;


TÜRK MİLLETİ ADINA

Kanun yararına bozma talebine dayanılarak Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen tebliğnamedeki bozma isteği incelenen dosya kapsamına göre yerinde görüldüğünden, Van 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 22/11/2016 tarihli ve 2016/965 değişik iş sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nun 309. maddesi uyarınca KANUN YARARINA BOZULMASINA, diğer işlemlerin yapılabilmesi için dosyanın Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 16/10/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.