Adana Ceza Kararları - Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/3158 Esas 2019/7714 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/3158
Karar No: 2019/7714
Karar Tarihi: 05.12.2019

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/3158 Esas 2019/7714 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

20. Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada sanık, uyuşturucu madde bulundurmak suçundan mahkûm edilmiştir. Sanığın önceden aynı suçtan dolayı bir dava dosyası bulunmaktadır ve bu dosyada infaz edilen bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı tespit edilmiştir. Bu nedenle, sanık lehine bir değişiklik yapılması gereken TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrasının uygulanma şartları yoktur ve sanık hükümden önce tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmış ve yükümlülüklerini ihlal etmiştir. Bu nedenle, sanık hakkında yargılamaya devam edilerek mahkûmiyet kararı verilmiştir. Mahkeme, yapılan incelemeler sonucunda yargılama sürecinin kanuna uygun olarak yapıldığını ve hükmün sanık lehine bir değişiklik yapılmadan onaylanması gerektiğine karar vermiştir.
6545 sayılı Kanun, TCK'nın 191. maddesinde yapılan değişikliklere ve tedavi ve denetimli serbestlik tedbirlerinin uygulanmasına ilişkin düzenlemeler içermektedir. 5320 sayılı Kanun ise ceza mahkemelerinin yapısı, görevleri ve işleyişi ile ilgili düzenlemeler içermektedir.

10. Ceza Dairesi 2019/3158 E. , 2019/7714 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : ANTALYA 20. Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş ve suç tarihinde infaz edilmekte olan herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden önce 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanan ve bu tedbirin infazı sırasında yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olması, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğundan, bu husus dikkate alınarak yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 05.12.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.