MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : İntihara yönlendirme
HÜKÜM : CMK"nun 223/2-e. maddesi uyarınca beraat.

TÜRK MİLLETİ ADINA

2007 doğumlu olan mağdur ..."ın annesi olan mağdur sanık ... ile babası olan sanık ... arasında görülen boşanma davasında mağdurun velayetinin mağdur sanık ..."a verildiği, mağdur sanık ..."ın sanık ... hakkında şikayetçi olması, mağdur sanık ... vekilinin kovuşturma aşamasında 04.05.2015 ve 11.05.2015 tarihli dilekçeleri katılan sanık sıfatıyla vermiş olması, 08.07.2015 tarihli celsede ise sanık ..."un cezalandırılmasını talep etmesi karşısında mahkemenin mağdur sanık ..."in katılan olup olmadığı konusunda bir karar vermemesi ve hükmü katılan sanık sıfatıyla temyiz etmesi nazara alındığında, Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 19.10.2010 tarih ve 2010/149-205 sayılı kararında belirtildiği üzere, ilk derece mahkemesinde ileri sürülüp karara bağlanmayan katılma isteklerinin, temyiz incelemesi sırasında karara bağlanması mümkün olduğundan, 5271 sayılı CMK"nun 237. maddesi uyarınca suçtan zarar gören ..."a yönelik sanık ..."ın intihara yönlendirme suçundan açılan kamu davasına ..."ın velisi olan mağdur ..."ın katılan olarak kabulüne karar verilip, Bursa 5. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 07.10.2015 tarihli ek kararıyla mağdur ..."in katılan sıfatını almaması nedeniyle temyiz isteminin reddine dair kararın kaldırılmasına karar verilerek yapılan temyiz incelemesinde;
1-) Katılan sanık ... hakkında intihara yönlendirme suçundan verilen beraat kararını, temyizde hukuki yararı bulunmadığından, sanık müdafinin gerekçeye yönelik olmayan temyiz isteminin CMUK’nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE karar verilmiştir.
2-) Sanık ..."ın mağdur ..."a yönelik intihara yönlendirme suçundan elde edilen delillere göre; sanığın atılı suçu işlediği yönünde mahkumiyetine yeterli kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gerekçesiyle mahkemece sanık hakkında CMK"nun 223/2-e. maddesi gereğince beraat kararı verilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, katılan ... vekilinin sanığın cezalandırılması gerektiğine, vesaireye yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 07/02/2018 gününde oybirliği ile karar verildi.