Danıştay Vergi Dava Daireleri Kurulu 2021/1552 Esas 2022/475 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
VERGİ DAVA DAİRELERİ KURULU
Esas No : 2021/1552
Karar No : 2022/475


TEMYİZ EDEN (DAVACI) : … İnşaat Proje Emlak Peyzaj Temizlik
Turizm ve Dış Ticaret Sanayi Limited Şirketi
KARŞI TARAF (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
VEKİLİ : Av. ..

İSTEMİN KONUSU : Danıştay Vergi Dava Daireleri Kurulunun bozma kararı üzerine verilen … Bölge İdare Mahkemesi …. Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: …. Konut Yapı Kooperatifine inşaat taahhüt işi yapan davacı şirket tarafından, yasal süresinden sonra 31/12/2015 tarihinde verilen 2011 yılının Kasım dönemine ilişkin katma değer vergisi düzeltme beyannamesiyle 2010 yılında gerçekleştirilen indirimli orana tabi teslimler nedeniyle yüklenilen verginin, ... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararı doğrultusunda iadesinin istenmesine rağmen talebinin karşılanmadığından hareketle yapılan … tarihli başvurunun reddine ilişkin … tarih ve … sayılı işlemin iptali istemiyle dava açılmıştır.
Mahkeme, 3065 sayılı Kanun'da, istisnadan yararlanabilmek için taahhüde dayanan inşaat işinin konut yapı kooperatifi için yapılması gerektiği belirtilmiş olup, nakden veya mahsuben iadenin izleyen yılın Ocak-Kasım vergilendirme dönemlerine ilişkin katma değer vergisi beyannameleri ile talep edilebileceğinden hareketle ve başkaca bir neden gösterilmeksizin iade isteminin reddi yolunda tesis edilen işlemde yasal isabet görülmediği gerekçesiyle dava konusu işlemi iptal etmiştir. Bu karara yöneltilen istinaf istemi, iade talepleri vergi kanunlarındaki genel zamanaşımı süresi içerisinde her zaman yapılabileceğinden, davacının 2010 yılında gerçekleştirdiği inşaat taahhüt işlerine bağlı indirimli orana tabi teslimler nedeniyle yüklenilen fakat indirim yoluyla giderilemeyen vergilerin iadesi istemiyle beş yıllık zamanaşımı süresi içinde 31/12/2015 tarihinde yaptığı iade talebinin, izleyen ilk yılda yapılmamış olması nedeniyle reddedilmesinde hukuka uygunluk bulunmadığı gerekçesiyle reddedilerek ısrar edilmiştir.
Davalının temyiz istemini inceleyen Danıştay Vergi Dava Daireleri Kurulunun 10/02/2021 tarih ve E:2019/920, K:2021/100 sayılı kararı:
Katma Değer Vergisi Kanunu'nun 29. maddesinin (2) numaralı fıkrası ile indirimli orana tabi işlemlerle ilgili olup indirilemeyen ve tutarı Bakanlar Kurulunca tespit edilecek sınırı aşan verginin iadesi talebinde bulunabilme imkânı belirli bir süre ile sınırlandırılmıştır. Anılan fıkraya göre, indirimli orana tabi işlemlerin gerçekleştiği yıl içinde veya izleyen yıl içinde iade talebinde bulunulması gerekmektedir. İzleyen yıldan sonra yapılan iade taleplerinin ise süresinde olduğu kabul edilemeyecektir. Ayrıca, düzeltme beyannamesiyle iade talebinde bulunulamayacağı konusunda Kanun'da herhangi bir sınırlamanın bulunmaması karşısında, Kanun'da belirtilen süreler içinde verilmek koşuluyla düzeltme beyannamesi ile de iade talep edilebileceğinin kabul edilmesi gerekmektedir.
Davacı tarafından, 2010 yılında gerçekleştirilen inşaat taahhüt işlerine bağlı indirimli orana tabi mal teslimleri ve hizmet ifaları nedeniyle yüklenilen, fakat indirim konusu yapılamayan katma değer vergisinin iadesine ilişkin talebin, 3065 sayılı Kanun'un 29. maddesinin (2) numaralı fıkrasında öngörülen süre geçtikten sonra 24/12/2015 ve 12/12/2016 tarihlerinde davalı idareye yapılan başvurular ve 31/12/2015 tarihinde verilen düzeltme beyannamesi ile yapıldığı görülmektedir.
Bu durumda, vergiyi doğuran olayın gerçekleştiği 2010 yılında yürürlükte bulunan 3065 sayılı Kanun'un 5838 sayılı Kanun ile değişik 29. maddesinin (2) numaralı fıkrasında iade talepleri konusunda öngörülen süreden sonra yapılan iade başvurusunun reddine ilişkin işlemde hukuka aykırılık bulunmamaktadır.
Bu itibarla, aksi yöndeki gerekçeyle dava konusu işlemin iptali yolundaki Mahkeme kararına yöneltilen istinaf isteminin reddi yolundaki Bölge İdare Mahkemesi Vergi Dava Dairesinin ısrar kararı hukuka uygun düşmediğinden bozulması gerekmektedir.
Kurul bu gerekçeyle kararı bozmuştur.
… Bölge İdare Mahkemesi …. Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararı:
Vergi Dava Dairesi, Kurul kararında yer alan gerekçeyle mahkeme kararını kaldırmış ve davayı reddetmiş, davacı aleyhine nispi karar harcına hükmetmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Düzeltme beyannamesiyle iade talebinde bulunulmayacağına dair Kanun'da herhangi bir düzenlemenin yer almadığı, kanun koyucunun öngörmediği bir şartın idari ve yargısal yorumla kabulü yetki gaspı anlamına geleceği, … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla teslimlerinin %1 oranına tabi olduğunun kabul edildiği, bu kararla birlikte verginin %17'lik kısmının iadesine hak kazanıldığı, anılan kararla 2015 yılında tahakkuk eden verginin 2015 yılını takip eden yılda talep edilmesi hukuka uygun olduğu belirtilerek kararın bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Cevap verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'İN DÜŞÜNCESİ: Kararın nispi karar harcına ilişkin hüküm fıkrasının maktu karar harcına hükmedilecek şekilde düzeltildikten sonra Danıştay Vergi Dava Daireleri Kurulunun bozma kararına uyularak verilen karara yöneltilen temyiz isteminin, 2577 sayılı Kanun'un 50. maddesinin (4) numaralı fıkrası dikkate alınarak reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Vergi Dava Daireleri Kurulunca, dosya tekemmül ettiğinden yürütmenin durdurulması istemi hakkında bir karar verilmeksizin Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
1- Kararın, davacı aleyhine nispi karar harcına hükmedilmesine ilişkin hüküm fıkrası yönünden temyiz istemi hakkındaki inceleme:
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 6545 sayılı Kanun'un 22. maddesiyle değişik 49. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendinde, temyiz incelemesi sonunda, Danıştayın; kararda yeniden yargılama yapılmasına ihtiyaç duyulmayan maddi hatalar ile düzeltilmesi mümkün eksiklik veya yanlışlıklar varsa kararı düzelterek onayacağı hükmüne yer verilmiştir.
492 sayılı Harçlar Kanunu'nun 52. maddesinde, vergi yargısı işlemlerinden bu Kanun'a ekli (3) sayılı Tarife'de yazılı olanların, vergi yargısı harçlarına tabi olduğu, 54. maddesinde, vergi yargısı harçlarının (3) sayılı Tarife'de yazılı işlemlerden değer ölçüsüne göre nispi esas üzerinden, işlemin nevi ve mahiyetine göre maktu esas üzerinden alınacağı hükme bağlanmış; (3) sayılı Tarife'de ise vergi mahkemesinin nihai kararları ile bölge idare mahkemesinin kararlarında, karar altına alınan uyuşmazlık konusu vergi, resim, harç ve benzeri mali yükümler ile bunlara bağlı zam ve cezaların toplam değeri üzerinden nispi harca; nisbi harca tabi tutulmamış olan tarhiyat veya ceza kesme ve diğer işlemlerle ilgili maktu harca hükmedileceği kurala bağlanmıştır.
Vergi Dava Dairesince verilen kararda, davacı aleyhine nispi karar harcına hükmedilmiştir.
492 sayılı Harçlar Kanunu'na ekli (3) sayılı Tarife'de nispi harca tabi tutulmamış dava konusu işlem ile ilgili verilen kararda nispi karar harcına hükmedilmesinde hukuka uygunluk bulunmadığı sonucuna varılmıştır.
Bu husus düzeltilmesi mümkün yanlışlık olarak görüldüğünden, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 6545 sayılı Kanun'un 22. maddesiyle değişik 49. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendi uyarınca, isteme konu kararın hüküm fıkrasında yer alan "59,30-TL den az olmamak üzere karar altına alınan tutarın binde 4,55'i oranında nisbi istinaf karar harcı" ibaresinin "59,30 TL maktu karar harcı" olarak düzeltilmesi gerekmektedir.
2- Kararın diğer hüküm fıkralarına yöneltilen temyiz istemi hakkındaki inceleme:
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesinin (4) numaralı fıkrası uyarınca Danıştay Vergi Dava Daireleri Kurulunun bozma kararına uyularak verilen kararlara ilişkin temyiz incelemesinin, bozma kararına uygunlukla sınırlı olarak yapılması gerekmektedir.
Danıştay Vergi Dava Daireleri Kurulunun bozması üzerine verilen temyize konu kararın diğer hüküm fıkralarının bozma kararındaki esaslara uygun olduğu anlaşıldığından dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bu yönden bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1- Davacının … Bölge İdare Mahkemesi …. Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararına yönelik temyiz isteminin bozma kararına uygunluk yönünden REDDİNE,
2- Anılan kararın karar harcına ilişkin hüküm fıkrasının DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
3- Davacıdan 492 sayılı Harçlar Kanunu'nun ilgili hükümleri ve Kanun'a ek (3) sayılı Tarife uyarınca maktu harç alınmasına,
4- Yürütmenin durdurulması istemi hakkında karar verilmediğinden, yatırılan yürütmenin durdurulması harcının istemi halinde davacıya iadesine,
5- 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
13/04/2022 tarihinde oybirliğiyle kesin olarak karar verildi.