Basit yaralama suçundan sanık ..."nin, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 86/2, 86/3-a, 62 ve 52/2. maddeleri uyarınca 3.000,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ve 5 yıl denetim süresine tabi tutulmasına dair Eskil Sulh Ceza Mahkemesinin 10.04.2012 tarihli ve 2011/91 Esas, 2012/35 Karar sayılı kararının 18.05.2012 tarihinde itiraz edilmeden kesinleşmesini müteakip, sanığın denetim süresi içinde 05.07.2013 tarihinde işlediği kasıtlı bir suçtan mahkûmiyetine karar verildiğinin ihbar edilmesi üzerine yapılan yargılama neticesinde 5271 sayılı Kanun"un 231/11. maddesi uyarınca hükmün açıklanarak, sanığın 5237 sayılı Kanun"un 86/2, 86/3-a, 62 ve 52/2. maddeleri uyarınca 3.000,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin Eskil Asliye Ceza Mahkemesinin 26.05.2015 tarihli ve 2015/5 Esas, 2015/133 Karar sayılı kararının 26.05.2015 tarihinde kesinleşmesini takiben, sanığın denetim süresi içerisinde 26.12.2014 tarihinde kasıtlı bir suç işlediğinin ihbar edilmesi üzerine, dosyanın tekrar ele alınarak hükmün açıklanmasına ve sanığın 5237 sayılı Kanun"un 86/2, 86/3-a, 62 ve 52/2. maddeleri uyarınca 3.000,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair Eskil Asliye Ceza Mahkemesinin 03.06.2015 tarihli ve 2015/61 Esas, 2015/145 Karar sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığının 03.10.2019 tarihli ve 2015/10657 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 11.10.2019 tarihli ve 2019/97453 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
Eskil Asliye Ceza Mahkemesinin 03.06.2015 tarihli kararının kanun yararına bozulması hâlinde, anılan kararın yok hükmünde bulunduğunun tespitine ilişkin Eskil Asliye Ceza Mahkemesinin 22.06.2015 tarihli ve 2015/61 Esas, 2015/145 sayılı ek kararının hukukî değerden yoksun olacağı gözetilerek yapılan incelemede,
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231/11. maddesinde, "Denetim süresi içinde kasten yeni bir suç işlemesi veya denetimli serbestlik tedbirine ilişkin yükümlülüklere aykırı davranması hâlinde, mahkeme hükmü açıklar." şeklinde yer alan düzenleme karşısında, Eskil Sulh Ceza Mahkemesinin 10.04.2012 tarihli ve 2011/91 Esas, 2012/35 sayılı hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararının 18.05.2012 tarihinde kesinleşmesini müteakip, sanığın denetim süresi içerisinde kasıtlı bir suç işlediğinden bahisle hükmün açıklanarak cezalandırılmasına dair Eskil Asliye Ceza Mahkemesinin 26.05.2015 tarihli ve 2015/5 Esas, 2015/133 sayılı kararının verildiği gözetilmeden, yapılan ikinci bir ihbar üzerine sanığın mükerrer olarak cezalandırılması sonucunu doğuracak şekilde hükmün tekrar açıklanarak mahkûmiyetine dair karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK"nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Eskil Sulh Ceza Mahkemesinin 10.04.2012 tarihli, 2011/91 Esas ve 2012/35 Karar sayılı kararı ile sanık ... hakkında "kasten yaralama" suçundan TCK"nin 86/2, 86/3-a, 62, 52. maddelerine göre verilen 3000 TL adli para cezasına dair hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği,
Sanık hakkındaki Eskil Asliye Ceza Mahkemesinin 12.01.2015 tarihli, 2014/77 Esas sayılı ihbar yazısı üzerine; Eskil Asliye Ceza Mahkemesinin 26.05.2015 tarihli, 2015/5 Esas ve 2015/133 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında Eskil Sulh Ceza Mahkemesinin 10.04.2012 tarihli, 2011/91 Esas ve 2012/35 Karar sayılı açıklanması geri bırakılan hükmün açıklanmasına karar verilmiş olduğu halde; sanığın denetim süresi içerisinde suç işlediğine dair Aksaray 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 27.02.2015 tarihli, 2014/618 Esas sayılı ihbar yazısı üzerine, sanık hakkında Eskil Asliye Ceza Mahkemesinin 03.06.2015 tarihli, 2015/61 Esas ve 2015/145 Karar sayılı kararı ile ikinci kez aynı hükmün açıklanmasına karar verilmesi üzerine bu durumun mahkemece belirlenerek 22.06.2015 tarihli ek karar ile Eskil Asliye Ceza Mahkemesinin 03.06.2015 tarihli, 2015/61 Esas ve 2015/145 Karar sayılı kararının yok hükmünde olduğunun tespit edildiği anlaşılmış ise de; mahkemenin bizzat kendisinin verdiği kararın yok hükmünde olduğunu belirleme yetkisi bulunmadığı, bu durumun ancak üst mercii tarafından tespit edilmesi gerektiğinden 22.06.2019 tarihli ek kararın yok hükmünde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Adalet Bakanlığının kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden; Eskil Asliye Ceza Mahkemesinin 03.06.2015 tarihli ve 2015/61 Esas, 2015/145 Karar sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nin 309/4. maddesi gereğince kanun yararına BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde yerine getirilmesine, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 11.11.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.