MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasındaki davadan dolayı Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 16/02/2016 gün ve 2015/722-2016/182 sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesi davalılar tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Karar tarihinde yürürlükte bulunan HUMK’nın 21.07.2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanun ile değişik 427/2. maddesi hükmüne göre, miktar veya değeri 1.000 TL"yi geçmeyen taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar kesindir. Bu miktar, karar tarihi olan 16.02.2016 tarihi itibariyle 2.190 TL"dir. Davacılar vekili, her bir davacı için ayrı ayrı 4.500 TL manevi tazminatın davalılardan tahsilini istemiş, mahkemece, manevi tazminat davasının kısmen kabulü ile davacı ... için 1.000 TL, davacı ... ... için 1.000 TL manevi tazminatın davalılardan tahsiline karar verilmiştir. Mahkemece kabul edilen miktar, yukarıda anılan madde hükmüne göre temyiz sınırının altında kalmaktadır. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün, 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, davalıların temyiz istemlerinin ayrı ayrı reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle davalıların temyiz istemlerinin ayrı ayrı REDDİNE, ödedikleri peşin temyiz harcının istekleri halinde temyiz edenlere iadesine, 22/01/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.