...’i kasten basit yaralamaya teşebbüs suçundan sanık ..."ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/2, 86/3-a, 35, 62/1 ve 52/2. maddeleri gereğince 1.500,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına dair Kocaali Asliye Ceza Mahkemesinin 04.01.2019 tarihli ve 2017/88 Esas, 2019/2 Karar sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığının 30.09.2019 tarihli ve 2019/7133 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 04.10.2019 tarihli ve 2019/95713 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, sanık ..."ın nüfus kayıtları incelendiğinde müşteki ... ile evli olmadığının anlaşılması karşısında, 5237 sayılı Kanun’un 86/3-a maddesi uyarınca artırım yapılarak fazla ceza tayininde isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK"nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Adalet Bakanlığının kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden; sanık ...’ın ...’i basit yaralamaya teşebbüs suçundan mahkumiyetine dair Kocaali Asliye Ceza Mahkemesinin 04.01.2019 tarihli ve 2017/88 Esas, 2019/2 Karar sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nin 309/4. maddesi gereğince kanun yararına BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde yerine getirilmesine, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 11.11.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.