MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi

TÜRK MİLLETİ ADINA

Davacılar, murisinin iş kazası sonucu ölümünden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, davanın reddine karar vermiştir.
Hükmün, davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.

KARAR

Dava, zararlandırıcı olay sonucu vefat eden 5510 Sayılı Yasa"nın 4/b maddesi kapsamındaki sigortalının yakınlarının maddi ve manevi zararlarının giderilmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece, iş mahkemesi sıfatıyla yürütülen yargılama sonunda davacılar murisinin vergi kaydının ve kendi iş yerinin mevcut olduğu, kendi adına bağımsız çalıştığı ve murisle davalı şirket arasındaki ilişkinin iş akdi niteliğinde olmadığı öte yandan kazanın meydana gelişinde müteveffanın tam kusurlu olduğundan bahisle davanın reddine karar verilmiştir.
Dosya kapsamından müteveffanın 5510 Sayılı Yasa"nın 4/b maddesi kapsamında sigorta kaydı ve vergi kaydı ile elektrik-su tesisatı üzerine kendi işyerinin bulunduğu anlaşılmaktadır.
Görev konusu, kamu düzeni ile ilgili olup, Mahkemelerce, yargılamanın her aşamasında resen ele alınması gereken bir husustur.
İş mahkemeleri, 5521 sayılı Yasa ile kurulmuş olan istisnai nitelikte özel mahkemelerdir. Karar tarihinde yürürlükte bulunan mülga 5521 Sayılı Yasa"nın 1. maddesinde ve karar tarihinden sonra yürülüğe giren 7036 Sayılı Yasa"nın 5. maddesinde iş mahkemelerinin görevi düzenlenmiştir.
7036 Sayılı Yasa"nın 5. maddesine göre iş mahkemeleri,
“a)5953 sayılı Kanuna tabi gazeteciler, 854 sayılı Kanuna tabi gemiadamları, 22/5/2003 tarihli ve 4857 sayılı İş Kanununa veya 11/1/2011 tarihli ve 6098 sayılı Türk Borçlar Kanununun İkinci Kısmının Altıncı Bölümünde düzenlenen hizmet sözleşmelerine tabi işçiler ile işveren veya işveren vekilleri arasında, iş ilişkisi nedeniyle sözleşmeden veya kanundan doğan her türlü hukuk uyuşmazlıklarına,
b)İdari para cezalarına itirazlar ile 5510 sayılı Kanunun geçici 4 üncü maddesi kapsamındaki uyuşmazlıklar hariç olmak üzere Sosyal Güvenlik Kurumu veya Türkiye İş Kurumu"nun taraf olduğu iş ve sosyal güvenlik mevzuatından kaynaklanan uyuşmazlıklara,
Diğer kanunlarda iş mahkemelerinin görevli olduğu belirtilen uyuşmazlıklara ilişkin dava ve işlere bakar."
Öte yandan, İş Mahkemelerinin bulunmadığı yerlerde iş davalarına bakmak üzere bir Asliye Hukuk Mahkemesi görevlendirilir. İş davalarına bakmakla görevli asliye hukuk mahkemesinde açılan dava "İş Mahkemesi sıfatıyla " açılmış ve fakat davaya bakmakla görevli mahkeme iş mahkemeleri değil de genel hükümlere göre asliye hukuk mahkemeleri ise, mahkeme görevsizlik kararı veremez. Bu durumda "iş mahkemesi sıfatıyla" baktığı davaya ara kararı ile "asliye hukuk mahkemesi sıfatıyla" baktığını belirterek bakmaya devam eder.
Somut olayda davacılar murisi ile davalı şirket arasındaki ilişkinin iş akdi niteliğinde olmadığı açık olduğuna ve bu husus yerel mahkemece de kabul edildiğine göre iş mahkemelerinin dava konusu uyuşmazlığa bakmakla görevli olmadığı, görevli mahkemenin genel mahkemeler olduğu gözden kaçırılarak iş mahkemesi sıfatıyla davanın reddine karar verilmesi isabetsiz olmuştur.
Yapılacak iş, ara kararı ile davaya asliye hukuk mahkemesi sıfatı ile bakıldığı belirtilerek yargılamaya devam edip oluşacak sonuca göre bir karar vermekten ibarettir.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular nazara alınmaksızın yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davacıların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacılara iadesine,
22/10/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.