MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 10/11/2015 tarih ve 2014/461-2015/292 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirketin havacılık sektöründe tanınmış olduğunu, “TCİ CABİN INTERIOR” ibaresini markasal olarak kullandığı ve bu ibre için davalı TPE nezdinde marka başvurusunda bulunduğunu, diğer davalı tarafından üstün hak sahibi olduğu gerekçesiyle itiraz edildiğini, itiraz neticesinde müvekkiline ait başvuru kapsamından 39. sınıfa dahil hizmet ve emtiaların çıkartıldığını, davalı şirketin seyahat acenteliği faaliyetinde bulunduğu, başvuru kapsamından çıkartılan hizmet ve emtiaların davalı şirket hizmetleri ile iltibas oluşturmayacağını, ileri sürerek TPE YİDK’nin 13.08.2014 tarih ve 2014-M-12343 sayılı kararının iptaline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı TPE vekili, dava konusu marka kapsamından çıkartılan hizmetler ile davalı şirketin üstün hak sahibi olduğu hizmetler ile aynı/aynı tür ve benzer olduğunu, bu nedenle YİDK kararının usul ve yasaya uygun olduğunu, savunarak davanın reddini talep edilmiştir.
Davalı şirket vekili, davacı şirketin reddedilen hizmetlerinin 39. sınıfa dahil olduğunu, müvekkilinin bu sınıftaki hizmetler üzerinde “TCI” asıl unsurlu kullanımı olduğunu, davacının “TCI CABIN INTERIOR” ibareli başvurusu ile müvekkilinin kullandığı “TCI” ibaresinin benzer olduğunu, hizmetler de benzer olduğundan markalar arasında iltibas tehlikesi bulunduğunu, savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece iddia savunma ve tüm dosya kapsamına göre, davacıya ait 2011/55028 sayılı “TCI CABIN INTERIOR” ibareli marka başvurusu ile davalının tescilsiz “TCI NOVİN ORGANİZASYON & HAVACILIK” ve “TCI TRAVEL” kullanımlarının işaretleri bakımından benzer olduğu, davalının “Yurt içinde ve dışında yolcu, posta, hayvan ve yüke ilişkin hava ve kara taşımacılığı hizmetleri, bilet ve yük senedi temin hizmetleri, acente ve aracılık hizmetleri, pilotluk hizmetleri, rezervasyon hizmetleri, kara, deniz ve hava taşımacılığı hizmetleri (tur düzenleme, seyahat için yer ayarlama, kurye hizmetleri dahil)”
için tescilsiz kullanımından kaynaklı üstün hakkı olduğu, bu hizmetler itibariyle 556 sayılı KHK’nın 8/3 maddesi uyarınca 2011/55028 sayılı markanın tescilini engelleme yetkisi olduğu, bu mal ve hizmetler yönünden davacı başvurusu ile iltibas oluşabileceği, bu bakımdan kurum kararının yerinde olduğu, “Hava taşıtlarının uçuşla ilgili araç ve teçhizatın, güç sistemi parça ve komponentin kiralanması, uçak yedek parça bakımı, onarım, dönüştürme ve modernizasyon için gereken materyalin depolanması ve taşınması hizmetleri” bu hizmetler itibariyle 556 sayılı KHK’nın 8/3 maddesi uyarınca 2011/55028 sayılı markanın tescilini engelleme yetkisi olmadığı ve dolayısıyla bu hizmetler bakımından YİDK kararının yerinde olmadığı, iltibas tehlikesinin de bulunmadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile kurum kararının kısmen iptaline karar verilmiştir.
Kararı taraf vekilleri temyiz etmiştir.
1- Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına ve uyuşmazlık konusu işaretlerin asli unsurunu oluşturan “TCI” ibaresi bakımından 556 sayılı KHK"nin 8-1 b koşullarının bulunmasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Mahkemece benimsenen bilirkişi raporu uyarınca 39. sınıfta yer alan “hava taşıtlarının uçuşla ilgili araç ve teçhizatın, güç sistemi parça ve komponentin kiralanması, uçak yedek parça bakımı, onarım, dönüştürme ve modernizasyon için gereken materyalin depolanması ve taşınması hizmetleri” bakımından davalı itiraz eden şirketin üstün hakkı bulunmadığı ve bu hizmetlerin bulunduğu sınıfta yer alan diğer “Yurt içinde ve dışında yolcu, posta, hayvan ve yüke ilişkin hava ve kara taşımacılığı hizmetleri, bilet ve yük senedi temin hizmetleri, acente ve aracılık hizmetleri, pilotluk hizmetleri, rezervasyon hizmetleri, kara, deniz ve hava taşımacılığı (tur düzenleme, seyahat için yer ayarlama, kurye hizmetleri dahil)” hizmetlerinden de farklı olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Ancak, başvuru konusu 39. sınıf hizmetler bakımından kısmen kabulüne karar verilen “depolama ve taşıma hizmetlerinin” aynı sınıfta yer alan diğer hizmetler bakımından farklı ya da benzer tür olup olmadığı hususunda ancak hava taşımacılığı ve havacılık hizmetleri konusunda uzman bilirkişi görüşü alındıktan sonra belirlenmesi gerekirken bu hususta uzmanlığı bulunmayan bilirkişi görüşüne dayalı karar verilmesi doğru görülmemiş temyiz eden davalılar yararına bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1 nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddine, 2 nolu bentte açıklanan nedenlerle davalılar vekillerinin temyiz itirazının kabulüyle hükmün davalılar yararına BOZULMASINA, aşağıda yazılı bakiye 6,70 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, ödedikleri peşin temyiz harcının istekleri halinde temyiz edenlere iadesine, 23/01/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.