Danıştay 4. Daire 2018/9041 Esas 2022/2419 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2018/9041
Karar No : 2022/2419


TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : … Kozmetik Plastik ve Matbaa Sanayi Ticaret Anonim Şirketi

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:… , K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, sahte fatura kullandığından bahisle vergi inceleme raporuna istinaden resen tarh edilen 2012/4 ila 10 ve 12 dönemleri vergi ziyaı cezalı katma değer vergisi ile 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 353. maddesinin 1.fıkrası uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasının kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesince verilen … tarih ve E:… , K:… sayılı kararda; davacıya fatura düzenleyen Zincirlikuyu Vergi Dairesi mükellefi … Etiket ve Matbaa San. Tic. Ltd. Şti. hakkında düzenlenen vergi tekniği raporunda yer alan tespitler, anılan mükellef tarafından düzenlenen faturaların sahte olduğunu kanıtlamaya yeterli olmadığından yapılan cezalı tarhiyatta ve somut bilgiler ihtiva eden bir tespit olmaksızın kesilen özel usulsüzlük cezasında hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Bölge İdare Mahkemesince; istinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının usul ve hukuka uygun olduğu ve davalı tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı adına yapılan işlemlerin hukuka uygun olduğu, temyiz isteminin kabulü ve Vergi Dava Dairesi kararının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:… , K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 11/04/2022 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.


(X) KARŞI OY :
Davacı şirket adına fatura düzenleyen Zincirlikuyu Vergi Dairesi Müdürlüğü mükellefi … Etiket ve Matbaa San. Tic. Ltd. Şti. hakkında tanzim edilen … gün ve … sayılı vergi tekniği raporunda, 13.05.2008 tarihli yoklamada işyerinin kiralanmak suretiyle kullanıldığı, 2 işçisinin olduğu, etiket imalatı ve matbaa faaliyetinde bulunduğu, demirbaş olarak 3 masa, 3 koltuk, 3 bilgisayar, 1 yaldız makinesi, 1 tipo makine olduğu, 01.03.2012 tarihli yoklamada şirket ortaklarının olmadığı, çalışanı ile görüşüldüğü, adreste halen faaliyetinin devam ettiği, işyerinde 2-3 çalışanının olduğu, işyerinin 60 m2 olduğu ve kiralanmak suretiyle kullanıldığı, mükellefin verdiği KDV beyanlarından KDV matrahlarının yüksek olduğu, bunun yanında indirilecek KDVnin de yüksek olduğu, bu şekilde yüksek cirolar yapılmasına rağmen bir çok dönemde ödenecek KDV çıkmadığı, mükellefin alım yaptığı firmaların bir çoğunun hakkında sahte belge düzenlemekten vergi tekniği raporu olduğu, mükellefin 2010 hesap dönemindeki sahte belge düzenleyicisi olarak tespit edilen ve haklarında vergi tekniği raporu bulunan mükelleflerden 1.420.168,23 TL tutarında sahte belgelerle, 6.650,00 TL tutarındaki alışını da özel esaslar kapsamına alınmış mükelleften temin ettiği, 2010 hesap döneminde 1.583.245,03TL tutarında alım gerçekleştirdiği, toplam olarak alımlarının %91 inin hakkında olumsuz tespit bulunan mükelleflerden olduğu, şirket yetkilisinin ifadesinde; almış olduğu faturaların büyük çoğunluğunun sahte olması ile bir bilgisinin olmadığı, … ve … olan satışlarının gerçek olduğunu, ilgili firmalardan hala alacaklarının bulunduğunu, … Matbaacılıkta 1999'dan 2005 yılına kadar ustabaşılık yaptığı, sonra kendi işyerini kurduğunu, fasan olarak onların işlerini yaptığını, … Matbaacılıktan ödemeleri aksadığı için icralık olduğunu, … de iş bağlayacağını belirterek karından borçları düşeceğini belirttiğini fakat tekrar ulaşılamadığı, sonuç olarak mükellefin belirtilen şekilde iş hacmini mevcut teknik donanım, çalışan, başkaca işyeri ve deposu olmaksızın gerçekleştiremeyeceği, mükellefin vergi borçlarını ödemediği, rapor tarihi itibariyle 331.855,43 TL, 13.971.78 vadesi gelmiş, 13.971.78 TL vadesi gelmemiş borcu olduğu, bunu ödemediği, mükellefin çeşitli dönemlerde 2-3 işçisinin olduğu, beyan edilmesine karşın bunlara ilişkin vergilerin bir kısmının ödenmediği, hususları birlikte yine, mükellefin 6111 sayılı Kanun kapsamında yapılandırılan vergilerin taksitlerin ödenmediğini değerlendirilmesinde anılan mükellef tarafından davacıya düzenlenen faturaların gerçek bir mal teslimi veya hizmet ifasına dayanmadığı sonucuna ulaşıldığından, temyize konu Bölge İdare Mahkemesi kararının bozulması gerektiği görüşüyle çoğunluk kararına katılmıyorum.