İTİRAZ

Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçlarından sanık ... hakkında yapılan duruşma sonunda; mahkumiyetine ilişkin İstanbul 47. Asliye Ceza Mahkemesinin 27/02/2018 gün ve 2017/698 Esas, 2018/111karar sayılı hükmün temyizi üzerine Dairemizin 14/03/2019 gün ve 2019/751 Esas, 2019/3917 sayılı ilamı ile oy birliği ile hırsızlık suçu yönünden Onanmasına, konut dokunulmazlığını ihlal ve mala zararverme suçları yönünden ise zamanaşımı nedeniyle Düşmesine karar verildiği, hırsılık suçu için verilen hükmün onanması yolundaki kararına karşı, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 24/10/2019 tarih ve KD- 2019/73198 sayılı yazısı ile verilen kararın Düzeltilerek Onanması yönünde karar düzeltme talebinde bulunulması üzerine dosya Daireye gönderilmekle okunarak gereği görüşülüp düşünüldü:

T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A

Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 24/10/2019 tarih ve KD - 2019/73198 sayılı karar düzeltilmesi istemi yerinde görülmüş olduğundan Dairemizin 14/03/2019 gün ve 2019/751 Esas, 2019/3917 sayılı sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen Onama kararı kaldırılarak yeniden yapılan incelemede;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun Dairemizce de benimsenen 08.04.2008 gün ve 2008/1-157 Esas, 2008/74 Karar sayılı ilamında da açıklandığı üzere; tekerrür uygulamasına esas alınacak hükümlülüklerin ve sonraki suç tarihinin 01.06.2005 tarihinden önce olması halinde; 5237 sayılı TCK.nun lehe kabulü ile yapılan uygulamalarda aynı Kanunun 58. maddesinde yer alan tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’in temyiz talepi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından “TCK"nın 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 31/10/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.