İzmir Ceza Kararları - Tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/15304 Esas 2015/17790 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/15304
Karar No: 2015/17790
Karar Tarihi: 24.12.2015

Tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/15304 Esas 2015/17790 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Eskişehir 6. Asliye Ceza Mahkemesi, tefecilik suçunu işlemekle suçlanan sanık hakkında verilen beraat kararını, suçun unsurlarının oluştuğuna dair yeterli kanıtın bulunduğu gerekçesiyle bozmuştur. Sanığın tek bir kişiye bile kazanç amacıyla ödünç para vermesi suçun oluşması için yeterli görülmüştür. Mahkeme, eylemin süreklilik arz etmesinin önemli olmadığını ve sanığın faizle borç verme işini meslek haline getirip getirmediğinin de bir önem taşımadığını belirtmiştir. Bu nedenle, mahkeme tarafından verilen beraat kararının kanuna aykırı olduğu karara bağlanmıştır.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 241. maddesi: Tefecilik suçunu tanımlar.
- 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi: Yargıtay’ın kararlarına ilişkin uyuşmazlıkların çözümüne ilişkin hükümleri düzenler.
- CMUK’un 321. maddesi: Yargıtay’ın, hükümlerin bozulması ve düzeltilmesi üzerine verdiği kararların çerçevesini belirler.

5. Ceza Dairesi 2013/15304 E. , 2015/17790 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 4 - 2012/43329
MAHKEMESİ : Eskişehir 6. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 20/12/2011
NUMARASI : 2011/191 Esas, 2011/729 Karar
SUÇ : Tefecilik

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
01/06/2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK"nın 241. maddesinde tefecilik suçunun; "Kazanç elde etmek amacıyla başkasına ödünç para veren kişi..." biçiminde tanımlandığı, bu düzenlemeye göre suçun oluşması için sanığın yalnızca bir kişiye bile kazanç gayesiyle ödünç para vermesi yeterli olup, bu işi meslek haline dönüştürüp dönüştürmemesinin öneminin bulunmadığı nazara alındığında, mahkemece oluşa uygun olarak sabit görülen katılana faiz karşılığı para verme fiilinin atılı suçu oluşturacağı ve cezalandırılması gerektiği gözetilmeden, eylemde süreklilik şartı gerçekleşmediği ve sanığın faizle borç verme işini meslek haline getirmediğinden bahisle yasal olmayan gerekçe ile beraat kararı verilmesi,
Kanuna aykırı, katılan Hazine vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 24/12/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.