3. Ceza Dairesi 2019/6472 E. , 2019/21294 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama, 6136 sayılı Kanun"a aykırılık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanıklar ..., ... ve ... müdafilerinin sanıklar hakkındaki mahkumiyet hükümlerine, katılan sanıklar ... ve ... müdafiilerinin ise katılan sanık ... hakkındaki mahkumiyet hükmü ile sanıklar ..., ... ve ... hakkındaki mahkumiyet hükümlerine yönelik olarak temyiz isteminde bulunduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Düzenlenen iddianamede, sanıklar ... ve ..."un, müşteki ..."ı kasten yaralama suçu ile sanık ..."ın, müştekiler ... ve ..."a yönelik kasten yaralama suçundan ayrı ayrı cezalandırılmaları istemi ile kamu davası açıldığı halde, herhangi bir karar verilmediği anlaşılmış ise de; zamanaşımı süresince karar verilmesi mümkün görülmüştür.
Sanık ... hakkında suç delillerini yok etme, gizleme veya değiştirme, sanık ... hakkında katılanlar ... ve ..."ı kasten yaralama ve 6136 sayılı Kanun"a aykırılık, sanık ... hakkında silahla tehdit suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarına yapılan itirazın 18.02.2016 tarihli merci kararı ile reddedilerek kesinleştiği görülmekle temyiz incelemesi dışında bırakılmıştır.
1) Sanık ... hakkındaki 6136 sayılı Kanun"a aykırılık suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik katılanlar ... ve ... vekilinin temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
6136 sayılı Kanun"a aykırılık suçundan suçtan zarar görmemesi nedeniyle davaya katılma ve hükmü temyiz etme haklarının bulunmaması nedeniyle katılanlar vekilinin temyiz isteminin 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2)Sanık ... hakkında 6136 sayılı Kanun"a aykırılık suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik sanık ... müdafiinin temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Sanık hakkında verilen hapis cezası yönünden Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas- 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
Sanık hakkında tekerrür hükümleri uygulanırken, 5275 sayılı Kanun"un 108/2. maddesi dikkate alınarak, en ağır cezayı içeren mahkûmiyetin tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilmeden, adli sicil kaydında yer alan birden fazla mahkûmiyetinin tekerrüre esas alınması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK’un 322. maddesi gereğince, hüküm fıkrasında TCK"nin 58. maddesinin uygulandığı paragraftan ""Malatya 4. ASCM"nin 2007/134 Esas, 2008/256 Karar."" ibaresinin çıkartılması suretiyle suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
3) Sanık ..."in, katılan ..."ı, sanık ..."ın, müşteki ..."i kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 20.03.2012 gün 842-100;10.04.2012 gün 479-145 ve 08.05.2012 gün 449-186 sayılı kararlarında da belirtildiği üzere; mağdur ve katılan tarafından sarfedilen en azından hastaneye gidiş geliş masraflarının ödenmesi yönünde sanıklar tarafından dosyaya yansıyan herhangi girişimde bulunulmadığı dikkate alındığında, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilebilmesi için gerekli olan objektif koşulun gerçekleşmemesi nedeniyle sanıklar hakkında, 5271 sayılı CMK"nin 231. maddesinin uygulanmamasında herhangi bir isabetsizlik bulunmadığından, tebliğnamenin bozma istemli görüşüne iştirak edilmemiştir.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
a)Oluşa, tüm dosya içeriği ve kabule göre, karşılıklı kavga şeklinde gerçekleşen olayda; olayın başlangıcına ilişkin taraflar arasında birbirinden farklı beyanlar bulunmasına ve ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığının belirlenemediğinde, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas 367 Karar sayılı kararı uyarınca ve bu kararla uyumlu Dairemizin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında da kabul edildiği üzere, şüpheli kalan bu halin sanıklar lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin asgari oranda (1/4) uygulanıp uygulanmayacağının karar yerinde tartışmasız bırakılması,
b)Kısa süreli hapis cezası ertelenen sanıklar hakkında, 5237 sayılı TCK"nin 53/4. maddesi gereğince, TCK"nin 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarına hükmolunamayacağının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan sanık ve müşteki sanık müdafiilerinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA,
4) Sanık ..."ın, müşteki ..."ı, sanık ..."un katılanlar ... ve ... ile müştekiler ..., ... ve ..."ı kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
a)Oluşa ve tüm dosya kapsamına göre, olay tarihinde sanık ... ile ... arasındaki tartışmanın kavgaya dönüştüğü, sanık ..."un işletmeciliğini yaptığı otoparkın önünde meydana kavgayı ayırıp ..."i otoparkın içerisindeki yazıhaneye götürdüğü, bilahare ..."ın yakınları olan 10-15 kişilik kalabalık bir grubun otoparka gelip ..."i istedikleri ve kalabalık içerisinde olan ..."ın silahını çekip doldur boşalt yapması ve otopark çalışanlarının üzerlerine yürümesi üzerine, sanıklar ..."un ve ..."ın ellerinde bulunan silahlarla katılan ve müştekilere ateş ederek yaraladıkları olayda, sanıkların eylemin, doğrudan kast ile işlenen silahla yaralama suçunu oluşturduğu gözetilmeksizin, sanıklara verilen cezalara 5237 sayılı TCK’nin 21/2. maddesi uyarınca olası kast indirimi uygulanması suretiyle eksik ceza tayini,
b)Sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesi gereğince haksız tahrik oluşturan davranışların ulaştığı boyut dikkate alınarak, hakkaniyete uygun şekilde daha fazla oranda haksız tahrik indirimi uygulanması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde (1/4) oranında indirim yapılması suretiyle fazla ceza tayin edilmesi,
c) Kısa süreli hapis cezaları ertelenen sanık ... hakkında, 5237 sayılı TCK"nin 53/4. maddesi gereğince, TCK"nin 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarına hükmolunamayacağının gözetilmemesi,
d)Sanık ... hakkında tekerrür hükümleri uygulanırken, 5275 sayılı Kanun"un 108/2. maddesi dikkate alınarak, en ağır cezayı içeren mahkûmiyetin tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilmeden, adli sicil kaydında yer alan birden fazla mahkûmiyetinin tekerrüre esas alınması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan sanıklar ... ve ... müdafii ve sanıklar ... ve ... müdafiinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, sanık ..."ın, müşteki ..."ı, sanık ..."un müştekiler ..., ... ve ..."ı kasten yaralama suçundan kurulacak hükümlerde ceza miktarı açısından CMUK 326/son maddesi gereğince sanıkların kazanılmış hakkının dikkate alınmasına, 21.11.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.