Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
Davacı vekili Ankara 4.İş Mahkemesinin 2006/540-576 sayılı dosyasında müvekkili hakkında işe iade kararı verildiğini,yasal süre içinde işverene başvurulduğu halde işe iade edilmediğini ve buna bağlı hakları da ödenmediği için Ankara 20. İcra Müdürlüğünün 2007/2885 esas sayılı dosyasında takibe geçtiklerini, davalının bu kez takibe itiraz ederek takibi durdurduğunu ileri sürerek itirazın iptaline ve %40 inkar tazminatına karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili davacının yasal sürede işe iade başvurusu yapmadığını savunarak  davanın reddini istemiştir.
Yerel mahkemece bozmadan önce yapılan yargılamada davanın reddine karar verilmiş, Yüksek Yargıtay 9.HD"nin 2008/39303 esas 2010/33545 karar sayılı ilamıyla davacının yasal 10 işgünlük sürede işe başlatılmak üzere başvurduğu gerekçesiyle bozma kararı verilmiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamada takibin  7.243,91 TL"lik kısmı için yapılan itirazın İPTALİNE, asıl alacağın %40"ı oranında icra inkar tazminatının davalıya yükletilmesine karar verilmiştir.
Ancak, davacının işe başlatılmak için yaptığı başvurunun süresinde olup olmadığı yargılama sonucu belirlenmiş olduğundan, takip konusu alacağın likit olmadığı kabul edilmelidir. Bu nedenle icra inkar tazminatı isteminin reddi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcın istek halinde ilgiliye iadesine 19.09.2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.