MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki alacak davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde taraflarca temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı; mülkiyeti Hazineye ait olan 4454 ve 4455 parsel sayılı taşınmazların 07.11.2008 başlangıç tarihli ve beş yıl süreli kira sözleşmeleri ile davalıya kiralandığını, davalının ikinci yıl kira bedelini ödememesi sebebiyle sözleşmenin Valiliğin 26.08.2010 tarihli olurları ile 24.08.2010 tarihi itibariyle feshedileceğini belirterek vadesinde ödenmeyen ikinci yıl kira bedeli 4137,96.-TL alacağın 6183 Sayılı Kanunun 51. maddesi gereğince hesaplanacak gecikme zammı ile birlikte tahsilini ayrıca sözleşmenin feshi halinde 11. madde gereğince cari yıl kira bedelinin tazminat olarak ödenmesi gerekeceğinden 4136,94.-TL tazminatın fesih tarihinden itibaren işleyecek faizi ile birlikte tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı; kiralananın 2008 yılının onuncu ayında ihale edilmesine rağmen teslimatın 2009 yılı Mart ayında yapıldığı için ilk yıl mahsül alamadığını bu nedenle de iki yıllık kira bedelinden sorumlu tutulamayacağını belirterek davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece; ‘davanın kabulü ile ödenmeyen ikinci yıl kira alacağı olan 4,131.46 TL alacağın ve vade tarihlerinden itibaren 6183 sayılı yasa madde 51"e göre işlemiş 417.17 TL faizin ve ayrıca sözleşmenin 11. Maddesine göre hesaplanan 4,131.46 TL tazminatın ve fesih tarihinden itibaren dava tarihine kadar işlemiş 768.11 TL yasal faizin davalıdan alınarak davacıya verilmesine’ yönelik olarak verilen karar Yargıtay 6.H.D.nin 27/03/2014 tarih ve 2013/11189-2014/3880 E/K sayılı ilamı ile, "… davacı vekilinin tüm, davalı vekilinin sair temyiz itirazları reddedilerek, davalının cezai şarta yönelik temyiz itirazlarına gelince; 2886 Sayılı Kanunun 62. maddesi genel hükümlere ilişkin bir madde olup kira parasının sözleşmede yazılı sürede ödenmemesinin bu madde gereğince davacı tarafından sözleşmenin tek taraflı olarak feshini gerektirmeyeceği, idarenin davaya konu olayda, 2886 Sayılı yasanın 62.
maddesine göre kira akdini feshetmesinin cezai şart niteliğindeki tazminat sorumluğunu doğurmayacağı, bu itibarla kira sözleşmesinin 11. ve şartnamenin 18. maddesinde sayılan koşulların bulunmadığı gözetilerek cezai şart ile ilgili talebin reddine karar verilmesi gerektiği, ayrıca davalının kira alacağına ilişkin hükmedilen faize yönelik temyiz itirazlarına gelince; Mahkemece TBK.nun 120/2. maddesi gereğince getirilen faiz sınırlaması nazara alınarak karar verilmesi gerektiği’’ gerekçesiyle bozma kararı verilmiştir .
Mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılama neticesinde; ‘Davanın kısmen kabulü ile; ödenmeyen ikinci yıl kira alacağı olan 4,131.46 TL alacağın ve vade tarihlerinden itibaren işlemiş 692,82 TL faizin davalıdan alınarak davacıya verilmesine, davacının cezai şarta ilişkin talebinin reddine’ karar verilmiş; söz konusu karar davacı ve davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1-) Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalının tüm, davacının aşağıdaki bent dışındaki sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-) Davacı hazine vekilinin dava tarihinden itibaren yasal faiz uygulanmasına yönelik temyiz itirazlarına gelince; davacı hazine vekili dava dilekçesinde vadesinde ödenmeyen ikinci yıl kira bedeli olan 4137,96-TL alacağa vade tarihinden itibaren gecikme zammı da ilave edilmek suretiyle, temerrüt tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte tahsiline karar verilmesini istemiştir. Mahkemece ödenmeyen ikinci yıl kira alacağı olan 4,131.46 TL alacağın ve vade tarihlerinden itibaren işlemiş 692,82 TL faizin davalıdan tahsiline karar verilmiş ise de; asıl alacak miktarının dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte tahsiline karar verilmesi gerekirken, bu husus gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması doğru değildir.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hükmün düzeltilerek onanması HUMK 438/7 maddesi hükmü gereğidir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davalının tüm, davacının sair temyiz itirazlarının reddine, ikinci bentte açıklanan nedenlerle hüküm fıkrasının birinci bendinden sonra gelmek üzere ‘4.131,46-TL asıl alacağa dava tarihinden itibaren yasal faiz uygulanmak suretiyle davalıdan tahsiline’ ifadesi eklenmek suretiyle hükmün düzeltilmesine ve düzeltilmiş bu şekli ile ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK"nun 440.maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 14.02.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.