5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu"na muhalefet suçundan sanık ..."ın, anılan Kanun’un 81/4, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 62/1, 50/1-a ve 52/2-4. maddeleri gereğince 6.000,00 Türk lirası ve 80,00 Türk lirası adlî para cezaları ile cezalandırılmasına dair İstanbul 2. Fikri ve Sınai Haklar Ceza Mahkemesinin 04/04/2012 tarihli ve 2009/10 Esas, 2012/223 sayılı kararının Yargıtay 19. Ceza Dairesinin 18/01/2016 tarihli ve 2015/5741 Esas, 2016/396 karar sayılı ilâmı ile bozulmasını müteakip, yeniden yapılan yargılama sonunda sanığın 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu"nun 81/4, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 62/1, 50/1-a ve 52/2-4. maddeleri gereğince 6.000,00 Türk lirası ve 80,00 Türk lirası adlî para cezaları ile cezalandırılmasına ilişkin İstanbul 2. Fikri ve Sınai Haklar Ceza Mahkemesinin 14/09/2017 tarihli ve 2016/81 Esas, 2017/111 sayılı kararının Yargıtay 19. Ceza Dairesinin 26/09/2018 tarihli ve 2018/4280 Esas, 2018/9459 karar sayılı ilâmı ile bozulmasını müteakip, yeniden yapılan yargılama sonunda sanığın 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu"nun 81/4, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 43/1, 62/1 ve 52/2. maddeleri 2 ay 15 gün hapis ve 20,00 Türk lirası adlî para cezaları ile cezalandırılmasına dair İSTANBUL 2. Fikri ve Sınai Haklar Ceza Mahkemesinin 30/05/2019 tarihli ve 2018/513 Esas, 2019/364 sayılı kararı aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığından verilen 18/11/2020 tarihli kanun yararına bozma istemini içeren dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 16.12.2020 tarihli ve KYB. 2020-106132 sayılı ihbarnamesi ile daireye verilmekle okundu.
Mezkür ihbarnamede;
Sanığın İstanbul 2. Fikri ve Sınai Haklar Ceza Mahkemesinin kararını yasal süresi geçtikten sonra temyiz etmesi üzerine, Yargıtay 19. Ceza Dairesinin 05/02/2020 tarihli ve 2020/520 esas, 2020/957 karar sayılı ilâmında da"...bozma kararı verilen evvelki hükümde sanık hakkında 6000 TL ve 80 TL adli para cezasına hükmedildiği ve bozma öncesi verilen kararın sanık lehine kazanılmış hak oluşturduğu gözetilerek, sanık hakkında hükmedilen 2 ay 15 gün hapis ve 20 TL adli para cezasının sanık aleyhine olduğu kabul edilip, sanık hakkında 6000 TL ve 80 TL adli para cezasına hükmedildikten sonra adli para cezasının ödenmemesi halinde infaz edilecek sonuç cezanın 2 ay 15 gün hapis cezasını geçemeyeceğinin belirtilmesi gerekirken, yazılı şekilde uygulama yapılarak, 1412 sayılı CMUK"nin 326/son maddesine aykırı davranılması hususunda mahallinde kanun yararına bozma yasa yolu isteminde bulunulması mümkün görülmüş olmakla,...REDDİNE" şeklinde belirtildiği üzere; dosya kapsamına göre, İstanbul 2. Fikri ve Sınai Haklar Ceza Mahkemesinin 14/09/2017 tarihli ve 2016/81 esas, 2017/111 sayılı kararının sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine bozulduğunun anlaşılması karşısında; 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu"nun 326/son maddesi gereğince 6.000,00 Türk lirası ve 80,00 Türk lirası adlî para cezalarının sanık bakımından kazanılmış hak olduğu gözetilmeden, yeniden yapılan yargılama sonucunda sanık hakkında 2 ay 15 gün hapis ve 20,00 Türk lirası adlî para cezalarına hükmolunmasında isabet görülmemiş ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozmaya atfen ihbar olunmuş bulunmakla Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriğindeki hususlar yerinde görüldüğünden İSTANBUL 2. Fikri ve Sınaî Haklar Ceza Mahkemesinin 30.05.2019 tarihli ve 2018/513 Esas ve 2019/364 sayılı kararının CMK"nun 309/4-d maddesi uyarınca BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden kararın 10. paragrafında yer alan "sanığın cezasının bu şekilde infazına" ibaresinin çıkartılmasına ve 10. paragraftan sonra gelmek üzere "CMUK"nun 326/son maddesi gereği sanığın kazanılmış hakkı gözetilerek cezanın 6000 TL ve 80 TL adli para cezası olarak infazına ve adli para cezasının ödenmemesi halinde infaz edilecek sonuç cezanın 2 ay 15 gün hapis cezasını geçemeyeceğine" ibaresinin eklenmesine, diğer hususların aynen bırakılmasına, 25.11.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.