MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa Muhalefet
HÜKÜM : ... hakkında : Beraat,... hakkında: Mahkumiyet

Katılan vekilinin temyiz isteminin, sanık ... hakkında verilen beraat kararı ile sanık ... hakkında 2006 ve 2007 takvim yıllarında sahte fatura düzenlemek suçlarından verilen erteli mahkumiyet hükümlerine yönelik olduğu, sanık ... hakkında 2008 ve 2009 takvim yıllarında sahte fatura düzenlemek suçlarından verilen mahkumiyet kararlarına yönelik bir temyizin bulunmadığı kabul edilerek yapılan incelemede;
I. Sanık ... hakkında verilen beraat kararına karşı katılan vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yüklenen suçun sanık tarafından işlenmediği, dosya içeriğine uygun şekilde gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
II. Sanık ... hakkında 2007 takvim yılında sahte fatura düzenlemek suçundan verilen mahkumiyet kararına karşı katılan vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.

Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre katılan vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak,
1- Kadıköy Cumhuriyet Başsavcılığının 30.06.2009 tarih, 2009/9312 sayılı iddianamesi ile mütalaa ve vergi suçu raporuna uygun olarak sanık hakkında, “2007 takvim yılında sahte fatura düzenlemek” suçundan kamu davası açıldığı, temyize konu kararın gerekçesinde de sanığın 2007 takvim yılında sahte fatura tanzim ettiği ve bu şekilde vergi usul kanununa muhalefet suçunu işlediğinin kabul edildiği belirtilmesine karşın, hüküm bölümünde, "sahte fatura kullanma suçundan sabit olan eylemine" denilmek suretiyle gerekçe ve hüküm arasında çelişkiye neden olunması,
2-Sanığın mahkumiyetine karar verildiği halde, kendisini vekil ile temsil ettiren katılan hazine lehine hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca maktu vekalet ücretine hükmolunmaması,
Yasaya aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, sanık hakkında kurulan hüküm fıkrasından “2007 takvim yılı içerisinde sahte fatura kullanma suçundan sabit olan eylemine uyan” ibarelerinin çıkartılarak yerine “2007 takvim yılı içerisinde sahte fatura düzenleme suçundan sabit olan eylemine uyan” cümlesinin ve "katılanın kendisini vekil ile temsil ettirdiği anlaşıldığından hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca takdir edilen 1100 TL vekalet ücretinin sanıktan alınıp katılana verilmesine" ibaresinin eklenmesi suretiyle usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
III. Sanık ... hakkında 2006 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçundan verilen mahkumiyet kararına karşı katılan vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
1- ... ... Yedek Parça Las. Pet. Ür. Tic. Ltd. şirketinin müdürü olan sanık ... hakkında “2006 takvim yıllarında sahte fatura düzenlemek” suçunu işlediği iddiasıyla açılan kamu davasında; sahte fatura düzenleme suçunda, suçun maddi konusunun fatura olması ve 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 227. maddesinin 3. fıkrasındaki "Bu Kanuna göre kullanılan veya bu Kanun’un Maliye ve Gümrük Bakanlığına verdiği yetkiye dayanılarak kullanma mecburiyeti getirilen belgelerin, öngörülen zorunlu bilgileri taşımaması halinde bu belgeler vergi kanunları bakımından hiç düzenlenmemiş sayılır" şeklindeki düzenlemeye göre faturaların Vergi Usul Kanunu’nun 230. maddesinde öngörülen zorunlu bilgileri içermesinin gerekmesi karşısında, gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek bir biçimde belirlenebilmesi bakımından, suça konu faturalardan kanaat oluşturacak kadar asılları veya onaylı suretleri araştırılıp, getirtilerek yasada öngörülen zorunlu bilgileri içerip içermediğinin incelenmesi, Ba-Bs form analizine göre sanıktan mal alındığına dair Ba formu ile bildirimde bulunan yani suça konu faturaları kullanan mükelleflerin kimler olduğu ve bu şirket veya kişiler haklarında vergi incelemesi yapılıp yapılmadığı, bu faturalardan dolayı soruşturma veya kamu davaları açılıp açılmadığı sorulup, varsa celbiyle incelenerek bu davayı ilgilendiren delillerin bu dosyaya aktarılması, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerektiği gözetilmeden, eksik araştırma ile yazılı şekilde karar verilmesi,
2- Kabule göre de;
a- Kararın gerekçesinde sanığın 2006 takvim yılında sahte fatura tanzim ettiği ve bu şekilde vergi usul kanununa muhalefet suçunu işlediğinin kabul edildiği belirtilmesine karşın, hüküm bölümünde, "sahte fatura kullanma suçundan sabit olan eylemine" denilmek suretiyle gerekçe ve hüküm arasında çelişkiye neden olunması,
b- 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 20.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.