Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Alacaklı Ergazi Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 2002/181 E, 2003/131 K. sayılı kararına istinaden borçlu hakkında başlattığı ilamlı icra takibinde 124.839.746.000 TL asıl alacak, 12.151.601.204 TL yargılama gideri vekalet ücreti ile asıl alacağa 06.06.2002-01.04.2003 tarihleri arasında işletilmiş 148.248.053.441 TL faiz olmak üzere toplam 285.239.400.645 TL’nin tahsilini istemiştir.
Borçlu takipten sonra ödemelerde bulunmuş ve borcunun kalmadığına ilişkin olarak da Diyarbakır 2.Asliye Hukuk Mahkemesi’ne menfi tespit davası açmış, anılan bu davada (Diyarbakır 2.Asliye Hukuk Mahkemesi 2006/171 E, 2006/638 K.) mahkemece; borçlunun 51.935,21 YTL daha borcunun kaldığı gerekçesiyle davası reddedilmiştir.
Konu ile ilgili İİK’nun 72/4.maddesinde “dava alacaklı lehine neticelenirse ihtiyati tedbir kararı kalkar. Buna dair hükmün kesinleşmesi halinde…” düzenlemesine yer verilmiştir. Ayrıca, HGK’nun 05.10.2005 tarih ve 2005/12-534 E. Sayılı kararında belirtildiği üzere menfi tespit ilamında hüküm altına alınan alacağın istenebilmesi için bu kararın kesinleşmesi zorunlu bulunmaktadır. Açıklanan nedenlerle borçlunun şikayetinin kabulü gerekirken yazılı gerekçeyle reddine karar verilmesi isabetsizdir.
SONUÇ  : Borçlu vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 17.07.2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.