MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki kira bedelinin tespiti davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içerisinde davacı ve davalılar tarafından temyiz edilmesi üzerine, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı, davalılar ile aralarında 15.02.1993 başlangıç tarihli bir yıl süreli kira sözleşmesi bulunduğunu, kira bedelinin emsalleri karşısında çok düşük kaldığını belirterek 15.02.2013 dönemi için aylık kira bedelinin 32.808.-TL olarak tespitine karar verilmesini istemiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, 15.02.2013 tarihinden itibaren aylık kira bedelinin brüt 30.235.80 .-TL olarak tespitine dair verilen hükmün davacı tarafça temyizi üzerine, Yargıtay 6. Hukuk Dairesi"nin 28.09.2015 tarih, 2015/5001 Esas, 2015/7525 Karar sayılı ilamı ile, ".... 15.02.2013 tarihinden itibaren 213 sayılı Vergi Usul Kanunu uyarınca her yıl belirlenen yeniden değerleme oranı uygulanmak suretiyle kira bedelinin belirlenmesi gerektiği" gerekçesiyle hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
Bozma üzerine yeniden yapılan yargılama sonucunda Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile dava konusu kiralananın aylık kira bedelinin 15.02.2013 tarihinden itibaren brüt 31.125.094.-TL olarak tespitine karar verilmiş, hüküm davacı ve davalılar tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalıların tüm, davacının ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Davacının, lehine hükmedilen vekalet ücretine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 9.maddesinde yer alan kira bedelinin tespiti davalarında mahkemece tespit olunan kira bedeli farkının bir yıllık tutarı üzerinden tarifenin
üçüncü kısmı gereğince hesaplanacak nispi vekâlet ücretine hükmedileceği, bu miktarların Tarifenin ikinci kısmının ikinci bölümünde davanın görüldüğü mahkemeye göre belirlenmiş bulunan ücretten az olamayacağı düzenlemesine göre tespit edilen yıllık brüt kira bedelinden davalı tarafından ödenen yıllık brüt kira bedeli çıkartılarak, aradaki fark üzerinden davacı yararına vekalet ücreti ve reddedilen kısım üzerinden davalı yararına vekalet ücreti takdir edilmesi gerekir. Bu husus gözetilmeden davacı yönünden yazılı şekilde vekalet ücretine hükmedilmesi usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirir.
Ne var ki bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hükmün düzeltilerek onanması HUMK 438/ 7 maddesi hükmü gereğidir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davalının tüm, davacının sair temyiz itirazlarının reddine, ikinci bentte açıklanan nedenlerle temyiz olunan kararın hüküm fıkrasının 3. bendindeki " Karar tarihinde yürürlükte bulunan avukatlık asgari ücret tarifesi hükümlerine göre davanın kabul edilen bölümü için 900.-TL ücreti vekaletin davalılardan alınarak davacıya verilmesine " söz ve rakamlarının çıkartılmasına, yerine " Karar tarihinde yürürlükte bulunan avukatlık asgari ücret tarifesi hükümlerine göre davanın kabul edilen bölümü için 3.243.009.-TL ücreti vekaletin davalılardan alınarak davacıya verilmesine " ifadesinin yazılmasına, hükmün düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK"nun 440.maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 19.02.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.