MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten öldürmek, bu suça yardım etmek, kasten öldürmeye teşebbüs etmek
HÜKÜM : 1- Suça sürüklenen çocuk ... hakkında;
TCK"nun 81, 29, 31/3, 62, 63. maddeleri uyarınca; 10 yıl hapis cezası,
2- Sanık ... hakkında;
TCK"nun 86/1-3e, 87/1-d, 29, 62, 53 maddeleri uyarınca; 3 yıl 9 ay hapis cezası,
3- Sanık ... hakkında; Beraat.

TÜRK MİLLETİ ADINA
1)Sanık ... müdafiinin yüzüne karşı verilip 29.04.2015 tarihinde usulüne uygun olarak tefhim edilen hükme karşı 1412 sayılı CMUK"nun 310. maddesinde gösterilen bir haftalık yasal süre geçtikten sonra 15.05.2015 havale tarihli dilekçe ile yaptığı temyiz isteği ile suça sürüklenen çocuk ... hakkında kasten öldürme suçu nedeniyle kurulan mahkumiyet hükmü yasal süre içerisinde 05.05.2015 tarihli dilekçe ile suça sürüklenen çocuk ... müdafii tarafından temyiz edilmiş ise de, suça sürüklenen çocuk tarafından 18 yaşını ikmal ettikten sonra verilen müteaddit ilekçeler temyizden vazgeçme mahiyetinde bulunduğundan ve hüküm re"sen incelemeye tabi bulunmadığından suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz isteğinin 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi uyarınca ayrı ayrı REDDİNE, karar verilmiştir.
2)Sanık ... hakkında müşteki ..."ya yönelik kasten yaralama suçu nedeniyle verilen mahkumiyet hükmünün yapılan temyiz incelemesinde:
Müşteki ..."nın yaralanması hakkında düzenlenen 19.08.2013 tarihli geçici raporda ve Kartal Adli Tıp Şube Müdürlüğü tarafından düzenlenen 03.10.2013 tarihli kati raporda splenektomi yapıldığının belirtilmesine rağmen yazılı şekilde hüküm kurulması suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ..."in kasten yaralama suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, tahrike ve takdire ilişkin cezayı azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde düzeltme nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin üzerine atılı suçu işlediğine dair kesin delil bulunmayan sanığın beraat etmesi gerektiğine,cezanın alt sınırdan uzaklışalırak verilmesinin 5237 sayılı TCK"nun 61. maddesine aykırı olduğuna yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle;
5271 sayılı CMK"nun 324/1. maddesinde ödenmesi gereken avukatlık ücretleri yargılama giderlerinden sayılarak cezaya veya güvenlik tedbirine hükmolunması halinde bu giderlerin sanığa yükletilmesi gerektiği bildirilmiş ise de, Türkiye Cumhuriyeti Devletinin de tarafı olduğu Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesindeki bir suç ile isnat edilen herkesin avukat tutmak için gerekli maddi olanaklardan yoksun olması halinde ve adaletin yerine gelmesi için gerekli görüldüğünde re"sen atanacak bir avukatın yardımından ücretsiz olarak yararlanabileceği yönündeki düzenleme ile Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 90/5. maddesindeki usulüne göre yürürlüğe konulmuş temel hak ve özgürlüklere ilişkin milletlerarası andlaşmalarla kanunların aynı konuda farklı hükümler içermesi nedeniyle çıkabilecek uyuşmazlıklarda milletlerarası andlaşma hükümlerinin esas alınacağı yönündeki düzenleme karşısında, 5271 sayılı CMK"nun 324. maddesi ile Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi arasında çıkan uyuşmazlıkta milletlerarası andlaşma hükmü olan Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi hükümlerinin esas alınması gerektiği gözetilmeden, sanık için yapılan müdafiilik giderinin 5271 sayılı CMK"nun 150/3. maddesi uyarınca kendisine zorunlu olarak müdafii tayin edilen sanıktan tahsiline karar verilmesi yönündeki uygulamanın hukuka aykırı olduğu anlaşıldığından ve bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hükmün yargılama giderlerine ilişkin ekinde yer alan ""608 TL müdafii gideri, "" ibaresi çıkarılarak yerine “sanık için zorunlu müdafii atanması nedeniyle yapılan 608 TL harcamanın hazine üzerinde bırakılmasına” ibaresi eklenerek ve 639.3 TLnin"de 31.3 TL olarak değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 21.02.2018 gününde oybirliği ile karar verildi.