
Esas No: 2017/25206
Karar No: 2019/23300
Karar Tarihi: 12.12.2019
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/25206 Esas 2019/23300 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin 18.01.2008 - 01.04.2014 tarihleri arasında davalı işyerinde kesintisiz çalıştığını, davacının 02.04.2013 tarihinde emekli olmasına rağmen çalışmaya devam ettiğini, iş sözleşmesinin işverence haksız sebeple feshedildiğini, bunun üzerine ... 3. İş Mahkemesi’nin 2014/373 E. – 2014/793 K. sayılı dosyası ile işe iade davası açtıklarını, davanın kabul edildiğini, Yargıtay incelemesinden geçerek onandığını, fazla çalışma ücreti için ... 4. İş Mahkemesi’nin 2014/365 E. sayılı dosyası ile dava açtıklarını ve kendi lehlerine sonuçlandığını, davacıya kıdem ve ihbar tazminatı ödenmediğini, yıllık izinleri kullandırılmadığı gibi ücretinin de ödenmediğini, son ücretin net 1.260,00 TL. olduğunu, işe servisle gidip geldiğini, işyerinde yemek verildiğini, fazlaya dair haklarını saklı tutarak kıdem ve ihbar tazminatı ve yıllık izin ücreti alacağının faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece yapılan yargılama sonucunda toplanan delil durumuna göre davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2- İşe iade davası sonunda işçinin başvurusu, işverenin işe başlatmaması ve buna bağlı olarak yıllık izin ücreti, ihbar ve kıdem tazminatı konularında taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
İşçinin işe başlatılmaması fesih niteliğinde olmakla, işverence gerçekleşen bu feshe bağlı olarak ihbar tazminatı ile süre yönünden şartları mevcutsa kıdem tazminatı ve yıllık izin ücreti ödenmelidir. Hesaplamalar işe başlatmama yoluyla gerçekleşen fesih tarihindeki ücret ve kıdem tazminatı tavanı gözetilerek yapılmalıdır. İşçiye geçersiz sayılan fesih sırasında kıdem ve ihbar tazminatı ile izin ücreti ödenmişse, 4 aylık boşta geçen süre ilavesiyle ve son ücrete göre yeniden hesaplama yapılmalı ve daha önce ödenenler mahsup edilerek sonuca gidilmelidir.
Somut olayda davacı, davalı işyerinde işçi olarak çalışırken iş akdi sonlandırılmış ve Mahkemece işe iadesine karar verilmiş olup, davalı taraf işe iadeyi kabul etmeyip, işçinin son çalıştığı ücretine göre işe başlatmama tazminatı ve boşta geçen süre ücret alacağı ödenmiştir. Davalı işyerinde, davacının çalıştığı dönem boyunca asgari ücrete yapılan zamların işçilere verileceğine dair bir işyeri uygulaması bulunmadığı gibi, bu konuda yasal bir düzenleme de yoktur. Davacının geçersiz sayılan fesih tarihinde aldığı son ücret brüt 1.541,11 TL kabul edilerek hesaplama yapılıp buna göre hüküm kurulması gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi isabetsiz olup karar bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının isteği halinde ilgiliye iadesine, 12.12.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.