Davacı işçi, iş sözleşmesinin işverence haklı bir neden olmadan 10/07/2009 tarihinde feshedildiğini iddia ederek feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini istemiştir.
Davalı işveren feshin geçerli nedene dayandığını, kaldı ki  işyerinde fesih tarihinde 29 işçi çalıştığını bu nedenle iş güvencesi hükümlerinin uygulanamayacağını ileri sürerek  davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece iş sözleşmesinin feshedildiği tarihte işyerinde 29 işçi çalıştığından söz edilerek davanın reddine karar verilmiş hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Mahkemece fesih tarihinde işyerinde 29 işçinin çalıştığı kabul edilmiş ise de gerekçede bu tespitin dayanakları açıklanmamıştır.
Sosyal Güvenlik Kurumunun dosyada mevcut 21/08/2009 tarihli cevabı yazısına ekli belgelerde işyerinde 2009 yılı yedinci ayına ait listelerde 30 işçinin ismi belirtilmiş 04/12/2009 tarihli yazıda işçilerden Ö. C.’nun 2009 yılı yedinci ayında raporlu olması sebebiyle kazancının sıfır olarak belirtildiği bildirilmiştir. İşçinin raporlu olduğu sırada  hizmet sözleşmesi askıda olduğundan raporlu işçinin de çalışan işçi sayısına dahil edilmesi gerekir. Buna göre işçi sayısına ilişkin bilgi ve belgeler değerlendirildiğinde davacının iş sözleşmesinin fesh edildiği 10/07/2009 tarihinde işyerinde 30 işçi çalıştığı dolayısıyla işçi sayısı yönünden iş güvencesi hükümlerinin uygulanması bakımından yasada öngörülen koşulun gerçekleştiği anlaşılmaktadır. Bu durumda Mahkemece işin esası incelenerek sonuca gidilmesi gerekirken yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 21.10.2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.