Ankara Ceza Kararları - Kasten öldürmeye teşebbüs - kasten yaralama - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2017/667 Esas 2018/843 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/667
Karar No: 2018/843
Karar Tarihi: 27.02.2018

Kasten öldürmeye teşebbüs - kasten yaralama - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2017/667 Esas 2018/843 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Mahkeme, bir kişinin kasten öldürmeye teşebbüs ettiği ve diğer iki kişiyi kasten yaraladığı suçlardan dolayı suçlu bulundu. Kasten öldürmeye teşebbüs suçundan 5 yıl hapis cezası verildi. Kasten yaralama suçu için ise, 86/2-3-e maddesi uyarınca 6 ay hapis cezası ve 86/2 maddesi uyarınca 4 ay hapis cezası verildi. Sanık, mağdurları kasten öldürmeye teşebbüs ettiği suçtan 12 yıl hapis cezası aldı. Kararda kullanılan kanun maddeleri TCK.nun 81, 35, 29, 62, 53, 86/2-3-e, ve 86/2’dir. TCK'nun 53. maddesinin bazı bölümleri Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edildiği için mahkeme, kararında bu hususu göz önünde bulundurarak hüküm fıkrasında TCK'nun 53. maddesi açık bir şekilde belirtilerek düzeltme yaptı.

1. Ceza Dairesi 2017/667 E. , 2018/843 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs, kasten yaralama
HÜKÜM : 1- Sanık ... hakkında;
..."ı kasten öldürmeye teşebbüs etmek suçundan; TCK.nun 81, 35, 29, 62, 53. maddeleri uyarınca 5 yıl hapis cezası.
2- Sanık ... hakkında;
a- ..."ı kasten yaralama suçundan; TCK.nun 86/2-3-e, 53. maddeleri uyarınca 6 ay hapis cezası,
b- ..."ı kasten yaralama suçundan; TCK.nun 86/2, 53. maddeleri uyarınca 4 ay hapis cezası.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Sanık ... hakkında; mağdur ...’e yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçundan, teşebbüs hükümleri gereği verilen 12 yıl hapis cezası yerinde olduğundan tebliğnamedeki bozma düşüncesi benimsenmemiştir.
14/09/2015 tarihli duruşmada sanık ... hakkında şikayetçi olmadığını beyan eden mağdur ...’in, 5271 sayılı CMK.nun 237. maddesine göre, usulüne uygun şekilde başvurarak, katılan sıfatını almaması nedeniyle temyize yetkisi bulunmadığından, sanık ... hakkında Ünver’i kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteğinin 1412 sayılı CMUK.nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE karar verilmiştir.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ...’in, mağdur sanık ...’i kasten öldürmeye teşebbüs, mağdur sanık ...’in, mağdur ...’i ve mağdur ...’yı kasten yaralama suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, sanık ... yönünden haksız tahrik ve takdire ilişkin cezayı azaltıcı sebebin niteliği ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde düzeltme nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmediğinden, sanık ... müdafiinin, vasfa, TCK.nun 25 ve 27. maddelerinin şartlarının oluştuğuna, haksız tahrik nedeniyle az indirim yapıldığına vesaireye, katılan sanık ...’in, meşru müdafaaya, cezanın paraya çevrilmesi gerektiğine, sanık ...’e haksız tahrik nedeniyle çok indirim yapıldığına, az ceza verildiğine vesaireye yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında, mahkemenin bu madde ile yaptığı uygulama kanuna aykırı ise de, bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, CMUK"nun 322. maddesinin tanıdığı yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasının mahsus bölümünde yer alan TCK"nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün "Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek TCK"nun 53/1-2-3. maddesinin tatbikine" şeklinde değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükümlerin tebliğnamedeki düşünceye kısmen uygun olarak ONANMASINA, 27/02/2018 gününde oybirliği ile karar verildi.