İstanbul Ceza Kararları - Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2017/2373 Esas 2019/4163 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/2373
Karar No: 2019/4163
Karar Tarihi: 05.03.2019

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2017/2373 Esas 2019/4163 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Sanıkların müştekiye ait inşaat şantiyesinden 50 adet playwood isimli malzemeyi çalmaları sonucu hırsızlık suçu oluştuğu gerekçesiyle mahkumiyet kararı verildi. Ancak sanıkların tekerrür suçlusu oldukları belirtilmesine rağmen tekerrüre esas alınan ilam kararda gösterilmemişti. Bu durumun infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtildi ve hüküm istem gibi onandı. Ancak sanıkların başka bir suçtan hükümlü oldukları, savunma haklarının kısıtlandığı gerekçesiyle hükümlerinin bozulması kararı verildi. Kanun maddeleri: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 141/1 ve 142/1-e. maddeleri, 53. maddesi; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 196. maddesi.

2. Ceza Dairesi 2017/2373 E. , 2019/4163 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet
TEMYİZ EDENLER : Sanıklar

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
A-Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Sanıkların müştekiye ait inşaat şantiyesinden 50 adet playwood isimli malzemeyi çalması şeklindeki eylemlerinin, 5237 sayılı TCK"nın 142/1-e. maddesinde tanımlanan suçu oluşturduğu gözetilmeden aynı Kanun"un 141/1. maddesiyle uygulama yapılması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 22.01.2013 tarih ve 2012/6-1431 Esas ve 2013/18 Karar sayılı kararı ile 2012/13-1444 Esas ve 2013/305 Karar sayılı kararında kabul edildiği üzere, hükümde sanığın mükerrir olduğunun belirtilmesinin yeterli olduğu, ayrıca tekerrrüre esas alınan ilamın gösterilmesine gerek olmadığı, bu nedenle mahkemece sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasına karar verilmesine rağmen tekerrüre esas alınan ilam kararda gösterilmemiş ise de; bu hususun infaz aşamasında gözetilmesi olanaklı bulunduğundan bozma sebebi yapılmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,

B-Sanıklar ... ve ... haklarında hırsızlık suçundan kurulan hükümlere yönelik temyize gelince;
Sanıkların hüküm tarihinde .... Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda başka bir suçtan hükümlü olduklarının dosya içeriğinden ve UYAP kayıtlarından anlaşılması karşısında; sanıklara duruşmadan vareste tutulmak isteyip istemedikleri sorulmadan ve bu hususta bir karar alınmadan, hükmün açıklandığı 11.02.2016 tarihli duruşmada hazır edilmeyerek hükümlülüklerine karar verilmesi suretiyle, 5271 sayılı CMK"nın 196. maddesine aykırı olarak savunma haklarının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 05/03/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.