Danıştay 3. Daire 2019/5177 Esas 2022/1421 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2019/5177
Karar No : 2022/1421

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Müdürlüğü
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVACI) : … Lisans Pazarlama Dağıtım ve Dış Ticaret Anonim Şirketi
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararına yöneltilen istinaf başvurusuna ilişkin … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin …. tarih ve E:…, K:... sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı şirketin örtülü sermaye kapsamındaki borçlanmaları üzerinden hesaplanan faizin, 5520 sayılı Kurumlar Vergisi Kanunu'nun 11. maddesinin 1. bendinin (b) işaretli alt bendi gereğince gider yazılamayacağından bahisle söz konusu tutarın matraha dahil edilmesi gerektiği yönünde tespitlere yer veren vergi inceleme raporuna dayanılarak 2012 yılının tüm dönemleri için re'sen salınan geçici vergi ile Ocak-Mart, Nisan-Haziran, Temmuz-Ağustos 2012 dönemleri için bir kat, Ekim-Aralık 2012 dönemi için ise tekerrür hükümleri gereğince artırılarak kesilen bir kat vergi ziyaı cezasının kaldırılması istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Dava konusu tarhiyatın matrahı yönünden bağlı olduğu kurumlar vergisi tarhiyatı … Vergi Mahkemesinin …. tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla kaldırıldığından dayanağının kalmadığı gerekçesiyle cezalı vergi kaldırılmıştır.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusunun, usul ve hukuka uygun olduğu sonucuna varılan Vergi Mahkemesi kararının kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI :Davacı adına düzenlenen vergi inceleme raporunda 5520 sayılı Kanunu’nun 12. maddesi kapsamında değerlendirilen borçlanmalarının olduğu, bu borçlanmalar için faiz hesaplanarak finansman giderinin alt hesabı olan kar payı giderleri hesabında izlendiği, ortak veya ortaklarla ilişkili kişilerden temin edilen borçların en yüksek tutarının 15.201.901,80 TL, buna ilişkin faiz giderinin 1.278.195,98 TL olarak beyan edildiği, örtülü sermayeye ilişkin söz konusu faiz giderinin 5520 sayılı Kanun’un 11. maddesi uyarınca kanunen kabul edilmeyen gider olarak dikkate alınmadığı, söz konusu tutarın kurumlar vergisi matrahına dahil edilmek suretiyle yeniden oluşturulan kurumlar vergisi beyannamesi üzerine yapılan tarhiyatın hukuka uygun olduğu ileri sürülerek kararın bozulması istenilmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI :2012 yılı "780- Finansman Giderleri" hesabının Türkiye Finans Katılım Bankası Anonim Şirketi ve Asya Katılım Bankası Anonim Şirketi’nden(Bank Asya) kullanılan borçlanmalar nedeniyle ödenen kar payı giderlerinden kaynaklandığı, 5520 sayılı Kanun’un 12. maddesinin 6. fıkrasının (c) bendinde, 5411 sayılı Bankacılık Kanunu’na göre faaliyette bulunan bankalar tarafından yapılan borçlanmalar örtülü sermaye olarak kabul edilmediğinden bu borçlanmalara dair finansmanın faizinin gider olarak kaydedilebileceği, vergi inceleme raporunda ortaklık yapısı ile yapılan borçlanmalar arasındaki ilişkiler hususunda net açıklama olmadığı, yine 5520 sayılı Kanun’un 12. maddesi uyarınca öz sermayenin üç katını aşan kısmının dikkate alınacağı açıkça belirtilmiş iken yapılan hesaplamada bu hususun göz ardı edildiği belirtilerek istemin reddi gerektiği savunulmaktadır.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'IN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Üçüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Dava konusu geçici verginin tarhiyatın yönünden bağlı olduğu kurumlar vergisi tarhiyatını kaldıran … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararına yöneltilen istinaf başvurusunun reddine ilişkin … Bölge İdare Mahkemesi …. Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararı, Danıştay Üçüncü Dairesinin 30/03/2022 tarih ve E:2019/6126, K: 2022/1423 sayılı kararıyla bozulduğundan ve sözü geçen bozma kararı uyarınca verilecek kararın sonucu dava konusu tarhiyatı etkileyeceğinden, temyiz istemine konu edilen Vergi Dava Dairesi kararının söz konusu kararda yer alan esaslar doğrultusunda yeniden bir karar verilmek üzere bozulması gerekmiştir.
Öte yandan yeniden verilecek kararda mahsup dönemi geçen geçici vergi ve vergi ziyaı cezasının tekerrür nedeniyle artırılan kısmı hakkında değerlendirme yapılarak karar verilmesi gerektiği de açıktır.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin kabulüne,
2. Temyize konu Vergi Dava Dairesi kararının BOZULMASINA, 30/03/2022 tarihinde oybirliğiyle kesin olarak karar verildi.