MAHKEMESİ :İş Mahkemesi (Beyoğlu 1. İş Mahkemesi)

DAVA : Davacı, feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla,
dava dosyası için Dairemiz Üyesi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı, 27.11.2006 tarihinden beri arşiv görevlisi olarak çalıştığı davalı işyerinden haklı ve geçerli bir neden olmaksızın iş sözleşmesinin feshi suretiyle iş ilişkisinin sonlandırıldığını ileri sürerek, 02.09.2008 tarihli feshin geçersiz kılınarak işe iadesini, iş güvencesi tazminatı ve boşta geçen süreye ilişkin alacağına hükmedilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı işveren vekili, müvekkilinin sahibi bulunduğu televizyon daha önce iç bünyede yapılan programlar, hazırlanan içi yapımlar ve dışarıdan alınan programlara verilen teknik destekle eğlence kanalı hüviyetindeyken sonradan yayın biçiminde değişikliğe gidilerek reyting ölçümlerinden çıkıldığını, iç ve dış program yapımlarının durdurulduğunu, sadece yayına hazır haldeki kasetlerin yayınına dönülmesi nedeniyle teknik destek ve arşiv faaliyetine duyulan ihtiyacın ortadan kalktığını, organizasyon yapısındaki bu değişikliğin istihdam politikasında değişikliğe gidilmesini zorunlu kıldığı, son çare olarak işçi çıkarılması yoluna gidildiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, taraflarca sunulan kanıtlara ve keşif sonucu hukukçu bilirkişinin düzenlediği rapora dayanılarak, fesih nedeni olarak gösterilen işletmesel kararın ve dayanaklarının dosyaya sunulmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Uyuşmazlık, 4857 Sayılı İş Kanunun 18. maddesi anlamında davalı işverence alınmış işletmesel bir kararın bulunup bulunmadığı böyle bir karar varsa uygulanması için alınan tedbirlerin davacının iş sözleşmesini feshini zorunlu kılıp kılmadığında toplanmaktadır.
Ancak, mahkemece yapılan inceleme ve araştırma uyuşmazlığı doğru sonuca kavuşturmaya yeterli değildir.
Davalı işverene ait Kanal 1 adlı ulusal ölçekte yayın yapan TV kanalının yayıncılık formatında köklü değişikliğe gidildiği, buna bağlı olarak gerçekleştirilen yeniden yapılanma sonucu doğan işgücü fazlalığının personel azaltılmasını zorunlu hale getirdiği, 150 olan personel sayısının 30"a, davacının çalıştığı arşiv departmanının elaman sayısının 9"dan 5"e indirildiği savunulmuş olup, değinilen tüm bu olgular işletmesel bir karar ve iradenin varlık kazandığını gösterir niteliktedir.
Geçerli ve gerçek bir işletmesel kararın bulunması halinde bu kararın amacı ve


içeriğini belirleme özgürlüğüne sahip olan işverence bu uğurda başvuracağı çarelerin, izleyeceği yol ve yöntemin realizasyonu sonucunda istihdam fazlalığı oluştuğu ve feshin kaçınılmazlığı kanıtlanmalı, işletmesel kararla iş sözleşmesini fesheden işverenin MK"nın 2. maddesindeki ilke uyarınca yönetim yetkisi kapsamında bu hakkını kullanırken keyfi davranmamalı, ölçülü ve tutarlı uygulanmalıdır.
Mahkemece, davalı işverenden feshe dayanak gösterdiği işletmesel kararın varlığı uygulanması ve sonuçlarını gösteren bütün kanıtları sorulup toplanmalı, TV yayıncılığında esaslı format değişikliğine gitmesinden sonraki yapılanması saptanmalı, çıkarılan işçi sayısı ile ilgili olarak davacı taraftan da tanıklarınca bildirilen yeni işçi istihdamına ilişkin kanıtları öğrenildikten sonra işletme iktisadı ve televizyon yayıncılığı organizasyon ve işletmeciliği uzmanı bilirkişilerden oluşturulacak kurula davalı işverenin feshe gerekçe gösterdiği olguların bir işletmesel karar mahiyeti taşıyıp taşımadığı, bunun istihdam fazlalığı meydana getirip getirmediği ve feshin son çare olması ilkesinin gözetilip gözetilmediği hususlarında kapsamlı inceleme yaptırılarak alınacak rapor içeriği ve tüm deliller birlikte değerlendirilerek oluşacak uygun sonuç çerçevesinde hüküm kurulmak gerekirken, eksik inceleme ve yetersiz bilirkişi raporu ile yetinilerek karar verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davalı yararına BOZULMASINA, 26.10.2011 gününde oybirliği ile karar verildi.