Ankara Kira Kararları - Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/26308 Esas 2019/23469 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/26308
Karar No: 2019/23469
Karar Tarihi: 17.12.2019

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/26308 Esas 2019/23469 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Davalı işyerinde 15.05.1997-31.03.2010 tarihleri arasında çalışan davacının iş akdinin işveren tarafından haksız şekilde sonlandırıldığı, bunun sonucu olarak kıdem ve ihbar tazminatı ile yıllık izin ve fazla çalışma ücret alacaklarının talep edildiği bir dava söz konusu. Mahkeme, davanın kısmen kabulüne karar verdi ancak davalı ve davacı tarafından temyiz edildi. Yargıtay, davanın fazla çalışma ücreti yönünden belirsiz alacak davası türünde açıldığını, dolayısıyla zamanaşımının dava tarihi itibariyle kesildiğini ve faiz yürütülmesi gerektiğini belirtti. Kararın bozulmasına karar verildi.
Kanun Maddeleri: Belirsiz alacak davası, zamanaşımı, faiz.

22. Hukuk Dairesi 2017/26308 E. , 2019/23469 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili ve davalı yetkilisi tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalı işyerinde 15.05.1997-31.03.2010 tarihleri arasında çalıştığını iş akdinin işveren tarafından haksız şekilde sona erdirildiğini beyanla kıdem ve ihbar tazminatı ile yıllık izin, fazla çalışma ücret alacaklarına hükmedilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar süresi içinde davacı vekili ile davalı yetkilisi tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Somut olayda, dava dilekçesinde talep edilen alacak kalemlerinden yalnızca fazla çalışma ücret alacağı bakımından davanın belirsiz alacak davası türünde açıldığı belirtilmiştir. Mahkemece dava tüm talepler yönünden kısmi alacak davası olarak sonuçlandırılmıştır.Fazla çalışma alacağı yönünden, davacı haftada kaç saat fazla çalışma yaptığını, hangi hafta tatillerinde çalıştığını belirleyebilmekte ise de, hakimin hesaplanan miktardan hangi oranda indirim yapacağını bilebilecek durumda değildir. Bu nedenle fazla çalışma ücreti belirsiz alacak davasına konu edilebilir.Buna göre ise, Mahkemece fazla çalışma ücret alacağı yönünden zamanaşımının dava tarihi itibariyle kesildiği ve söz konusu alacağa dava tarihinden itibaren faiz yürütülmesi gerektiği gözetilmeksizin yazılı şekilde verilen karar isabetsiz olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 17.12.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.