MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs, hakaret, tehdit
HÜKÜM : Katılan Sanık ... hakkında;
-TCK"nun 81/1, 35/1-2, 29, 62/1, 53/1. maddeleri uyarınca 6 yıl 9 ay hapis cezası,
-TCK"nun 106/1-1.cümle, 62/1, 51/1, 53/6 maddeleri uyarınca 5 ay hapis cezası,
Katılan Sanık ... hakkında;
-TCK"nun 125/1, 129/3 maddesi uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına,
-TCK"nun 86/2, 29, 62/1, 52/2, maddeleri uyarınca 1500 TL adli para cezası, CMK"nun 231. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Sanık ... müdafiinin, temyiz dilekçesinin içeriğine göre inceleme, sanık ... hakkında kasten öldürmeye teşebbüs ve tehdit suçlarından kurulan mahkumiyet hükümleriyle sınırlı olarak yapılmıştır.
1-Sanık hakkında kasten öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün incelenmesinde,
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ..."in, katılan ..."e yönelik eyleminin sübutu kabul, tahrike ve takdire ilişkin cezayı azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmediğinden, sanık müdafiinin meşru savunma bulunduğuna yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Katılan ... hakkında düzenlenen Mersin Adli Tıp Şube Müdürlüğünün 21.10.2015 tarih ve 2015/2612 sayılı raporunda, her bir yaranın niteliği, iç organlarda yaralanma oluşturup oluşturmadığı ve ayrı ayrı hayati tehlikeye neden olup olmadığının açıkça belirtilmemesi karşısında; mağdurun tüm tedavi evrakları ve grafileri getirtilip, dosyanın Adli Tıp Kurumu ilgili ihtisas kuruluna gönderilerek yaraların niteliği, iç organlarda hasar oluşturup oluşturmadığı ve ayrı ayrı hayati tehlikeye neden olup olmadığı yönünde rapor aldırılıp, rapor sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerektiği gözetilmeden, yetersiz raporlara dayanılarak eksik soruşturma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-Sanık hakkında tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün incelenmesinde,
Gerekçeli kararın Anayasanın 141. ve 5271 sayılı CMK"nun 34, 230 ve 232. maddelerinde belirtilen nitelikleri taşıması gerektiği, gerekçe bölümünde iddia ve savunmada ileri sürülen görüşlerin açıkça gösterilmesi, delillerin tartışılması ve değerlendirilmesi, Yargıtay denetimine imkan verecek biçimde ayrı ayrı gösterilmesi ve hangisinin hangi sebeple diğerine üstün tutulduğu belirtilerek, ulaşılan kanaat ile sanığın suç oluşturduğu sabit görülen fiilleri ve bunların nitelendirilmesinin yapılması, 5237 sayılı TCK"nun 29. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılması, sonucuna göre de sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerektiği düşünülmeyerek, yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin tebliğnamedeki düşünceye aykırı olarak BOZULMASINA, 28/02/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.