Ankara Ceza Kararları - Kasten öldürme - 6136 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2017/1927 Esas 2018/900 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/1927
Karar No: 2018/900
Karar Tarihi: 28.02.2018

Kasten öldürme - 6136 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2017/1927 Esas 2018/900 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Mahkeme, kasten öldürme suçundan sanığa 12 yıl 6 ay hapis cezası verdi. Ayrıca, TCK'nın 81, 29, 62, 53, 58. maddeleri uyarınca ve 6136 sayılı yasanın 13/1, TCK'nın 62, 53, 58. maddeleri uyarınca 10 ay hapis ve 500 TL adli para cezası verildi. Diğer sanıklara da farklı sürelerde hapis cezası ve adli para cezası verildi. Kararda, tebliğata ilişkin bir usulsüzlük tespit edildi ve gerekli düzeltme için dosyanın incelenmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilmesi kararlaştırıldı.
TCK'nın 81, 29, 62, 53 ve 58. maddeleri; kasten öldürme suçunun cezasını belirlemektedir. 6136 sayılı yasanın 13/1 maddesi; trafik güvenliğine ilişkin yükümlülükleri yerine getirmeme suçunun cezasını belirlemektedir.

1. Ceza Dairesi 2017/1927 E. , 2018/900 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürme, 6136 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Sanık ... hakkında;
TCK.nun 81, 29, 62, 53, 58. maddeleri uyarınca 12 yıl 6 ay hapis cezası,
6136 sayılı Yasanın 13/1, TCK.nun 62, 53, 58. maddeleri uyarınca 10 ay hapis ve 500 TL adli para cezası,
Sanık ... hakkında;
TCK.nun 81, 29, 62, 53. maddeleri uyarınca 12 yıl 6 ay hapis cezası,
6136 sayılı Yasanın 13/1, TCK.nun 62, 53. maddeleri uyarınca 10 ay hapis ve 500 TL adli para cezası,
Sanık ... hakkında;
TCK.nun 81, 39/1, 29, 62, 53. maddeleri uyarınca 5 yıl hapis cezası,
6136 sayılı Yasanın 13/1, TCK.nun 62, 53. maddeleri uyarınca 10 ay hapis ve 500 TL adli para cezası.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Sanıklardan şikayetçi olduğunu bildirip usulüne uygun şekilde katılan sıfatını alan bu nedenle hükmü temyize hak ve yetkisi bulunan katılan ..."ın yokluğunda verilen kararın 7201 sayılı Tebligat Kanununun 10. maddesi uyarınca 07.02.2014 tarihli talimat duruşmasında en son bildirdiği "... "" adresine tebliğ edilmesi gerektiği gözetilmeyip doğrudan mernis adresine yapılan tebliğin geçersiz olduğunun anlaşılması karşısında, varsa gerekçeli kararın katılanın en son bildirdiği adresine tebliğ edildiğine dair tebligat parçasının dosyasına eklenmesi, yok ise gerekçeli kararın usulüne uygun olarak katılana tebliği ile katılanın hükmü temyiz etmesi halinde ek tebliğname düzenlenerek, hükmün katılan tarafından temyiz edilmemesi halinde ise sanıklar müdafilerinin temyiz itirazları itibariyle dosyanın incelenmek üzere Dairemize gönderilmesi için incelenmeyen dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 28.02.2018 gününde oybirliği ile karar verildi.