MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, Konut Dokunulmazlığını İhlal
HÜKÜM : Mahkumiyet, Beraat

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, kararların niteliği, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
A- O yer Cumhuriyet savcısının temyiz talebinin incelenmesinde;
5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollaması ile 1412 sayılı CMUK"nın 310/3.maddesinde öngörülen bir aylık süreden sonra 12/12/2011 tarihinde o yer Cumhuriyet savcısı hükmü temyiz ettiğinden, bu konudaki isteğinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
B-Sanık ... hakkında konut dokunulmazlığını ihlal suçundan kurulan hükme yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
5271 sayılı CMK"nın 231. maddesinin 5. fıkrasına göre verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararlar, aynı Kanun maddesinin 12. fıkrası uyarınca itiraza tabi olduğu, bu kararların temyizi mümkün olmadığı ve 5271 sayılı CMK"nın 264. maddesine göre de Kanun yolunun ve merciin belirlenmesinde yanılma başvuranın hakkını ortadan kaldırmayacağından sanık ... müdafiinin temyiz dilekçesi itiraz niteliğinde kabul edilerek itirazın merciince incelenmesi için hükmün isteme uygun olarak incelenmeksizin mahalline İADESİNE,
C- Sanık ... hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığını ihlal suçlarından kurulan mahkumiyet hükümleri ve sanıklar ... ve ... hakkındaki verilen beraat hükümlerine yönelik temyiz talebenin incelenmesinde;
Sanıklar ... ve ... "a atanan zorunlu müdafiinin sanıklar hakkında verilen beraat kararını ,beraat ettikleri için lehlerine vekalet ücreti hükmedilmesi gerektiği gerekçesine hasrettiği anlaşılmakla yapılan incelemede;
Anayasa Mahkemesi"nin karar tarihinden sonra 24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının infazda gözetilmesi olanaklı görülmüştür.



Sanık ..."nın aynı suç işleme kararı icrası kapsamında ,müşteki ..."ün evine 07/11/2009 günü sanık ... ile 09/11/20109 günü de tek başına hırsızlık amacıyla girdiğinin anlaşılması karşısında; hakkında TCK"nın 119/1-c ve 43/1. maddelerinin uygulanmaması, karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamış, başkaca temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre sanık ... müdafii ile sanıklar ... ve ... müdafiinin temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle, hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 23/02/2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.