Davacı işçi, iş sözleşmesinin davalı işverence tek taraflı olarak askıya alınmak suretiyle feshedildiğini ileri sürerek feshin geçersizliği ile işe iadesine karar verilmesini, buna bağlı işe başlatmama tazminatı ile boşta geçen dört aylık ücret ve diğer haklarının belirlenmesi isteğinde bulunmuştur.
Davalı işveren vekili, davacının geçici işçi olduğu ve belirli süreli hizmet akdi ile çalıştığı  belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece “5620 Sayılı Yasa belediyelerde vizeli olarak çalışan geçici işçilerin daimi kadroya ya da sözleşmeli kadroya geçirilmesini, belediyelerde geçici işçi çalıştırılmamasını belirlemiştir. Daimi işçi yada sözleşmeli kadroya geçirilme koşullarını taşımayan işçilerin dahi emekli oluncaya kadar belediyede yılda 6 aydan fazla olmamak üzere çalıştırılmaya devam edilmesi yükümlülüğü getirmektedir. Bu anlamda 5620 Sayılı işçilerin iş sözleşmesinin feshini değil aksine daimi kadroda bu mümkün olmadığı takdirde geçici kadroda devamını sağlamaya yöneliktir.  Davacının belirsiz süreli hizmet akdi ile çalışan işçi olduğu, işten çıkartıldığı tarihe kadar da aralıksız olarak çalıştığı, mevsimlik ve geçici statüde çalışmadığı davalı işverenin feshi geçerli nedene dayandığını ispat edemediği” gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karar davalı işverence temyiz edilmiştir.
Davacının  daimi işçi olup olmadığı  taraflar arasında tartışmalıdır. Bu nedenle öncelikle  davacının  daimi iş mi yoksa  geçici işçi mi olduğu  açıklığa kavuşturulmalıdır. Geçici işçi olduğunun anlaşılması halinde  geçici işçilerle bağıtlanan  iş sözleşmesinin  geçerli olabilmesi için  vize alınmış olması gerektiği gözetilmelidir. Vizeli işçilerle yapılan  iş sözleşmeleri uygulamada  belirsiz süreli iş sözleşmesi olarak kabul edilmektedir. İş sözleşmesinin  belirsiz  süreli olması  işçiye daimi işçi statüsü  kazandırmayacağı da  ayrıca  nazara alınmalıdır.
5620 Sayılı Kanuna göre  vizeli işçi olma koşulu ile daimi   kadroya  geçirme işlemi  ancak  belediyece yapılabilecek idari  bir işlemdir. Belediyece koşulları uygun olmasına rağmen  daimi işçiliğe  geçirilme hususunda  işlem tesis etmemesi halinde   bu  işleme  karşı 
idari yargıya başvurulabileceği  keza dikkate alınmalıdır. Anılan yasadaki  düzenleme itibari ile sürekli işçi kadrolarına geçirilemeyen işçinin geçici iş pozisyonunda çalıştırılabilmesi için vize alınması gerekmektedir. Daha açık bir anlatımla  belediyelerin vize alınması koşulu ile  ancak  geçici işçi çalıştırabilirler. Davacının vizeli işçi olması halinde  ancak vizesi alınmak koşulu ile  ve geçici olarak  çalıştırılmak üzere  işe iade edilebileceği  düşünülmelidir. Mahkemece davacının daimi işçi olup olmadığı belirlenmeden eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması  hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA,  peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 22.11.2011 gününde oybirliği ile karar verildi.