Muğla Ceza Kararları - 4733 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2019/6799 Esas 2021/16671 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/6799
Karar No: 2021/16671
Karar Tarihi: 07.12.2021

4733 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2019/6799 Esas 2021/16671 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Mahkeme, sanığın 4733 sayılı Yasaya muhalefet ettiği suça ilişkin hüküm verdi. Ancak 4733 sayılı Yasadan sonra çıkan ve atılı suça ilişkin düzenlemeleri kapsayan yasaların sanık lehine hükümler içerdiği ve uygulanması gerektiği belirtildi. Bunun yanı sıra, kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının da mümkün hale geldiği ifade edildi. Sonuç olarak, yerel mahkemenin somut olaya uygulanarak belirlenen sonuç cezaları karşılaştırarak sanığın hukuki durumunu tayin etmesi ve 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrasını göz önünde bulundurarak hüküm vermesi gerektiği belirtildi. Kanun maddeleri olarak da, 4733 sayılı Yasaya ilişkin 8/4. madde, atılı suça ilişkin 5607 sayılı Yasanın 3/5, 3/10, 3/18, 3/22 ve 5/2. maddeleri ile etkin pişmanlık uygulamasına ilişkin 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi belirtildi.

7. Ceza Dairesi 2019/6799 E. , 2021/16671 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanığın eyleminin 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesi kapsamında kaldığı, ancak suç tarihinden sonra 11/04/2013 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 sayılı Yasa ile 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesinin yürürlükten kaldırılarak atılı suça ilişkin düzenlemenin 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi kapsamı içine alındığı ve halen yürürlükte bulunan 6545 sayılı Yasa ile değişik 3/18. maddesi ile de aynı düzenlemenin korunduğu cihetle,
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Yasanın 62.maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla,
Suç tarihinde yürürlükte olan 4733 sayılı Yasa ile 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesinin yollamasıyla aynı Yasanın 3/5, 3/10, 3/22. ve 5/2. maddelerinin somut olaya uygulanarak belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri ile 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
Kabule göre ise;
24.11.2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle anılan maddenin değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 07.12.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.