MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığın temyiz dilekçesi içeriğine göre temyiz isteminin kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik olduğu anlaşılmakla, bu kapsamla sınırlı olarak yapılan incelemede;
1) İddianamedeki “müşteki şüpheli ... ile şüpheli ..."in imam nikahı ile aralarında resmi nikah olmaksızın evlendikleri, 14.07.2011 günü şüphelinin eve erkek arkadaşı ile geldiği ve eşinden erkek arkadaşı ile birlikte olmasını söylediği, müşteki şüpheli ..."ın bu durumu kabul etmemesi üzerine şüpheli ..."in müşteki şüpheli ..."ı adli raporuna göre basit tıbbi müdahale ile giderilecek şekilde darp ettiği” şeklindeki anlatıma, bu anlatımla uyumlu mağdur ...’ın beyanlarına ve dosya kapsamına göre, sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK’nin 227/2, 227/4 maddelerinde düzenlenen fuhuşa teşvik suçunu oluşturduğu gözetilmeden suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek yazılı şekilde kasten yaralama suçundan hüküm kurulması,
2) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140Esas- 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1 maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 1412 sayılı CMUK"un 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 26.06.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.