MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
AVUKAT ...

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla mesai ücreti ve ücret alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkilinin 26.10.1999 tarihinden itibaren davalı işyerinde mimar olarak çalıştığını, müvekkilinin en son net ücretinin 3.476 USD olduğunu, 37.531 USD birikmiş ücret alacağının bulunduğunu, davalı şirketin bir yıla yakın ücret alacağını ödemediğini, müvekkilinin hergün oniki saatten fazla çalıştığını, müvekkilinin Türkiye"deki kayıtları incelendiğinde düşük bedelden sigorta ettirildiğini öğrendiğini, haksız olarak işten çıkartıldığını belirterek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla çalışma ücreti, ücret alacağı, masraf alacağı ve ödenmeyen kira alacağının davalıdan tahsili talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının 02.11.1999-07.11.2009 tarihleri arasında çalıştığını, ekonomik kriz sebebiyle müvekkili şirketin Rusya"da sürdürdüğü inşaat faaliyetlerini müvekkili şirkete işverenlerin tutumu sebebiyle durma noktasına geldiğini, davacının fazla mesai alacağının bulunmadığını, fazla çalışma için işçinin onayının alınması gerektiğini, davacının böyle bir yazılı onayının olmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesin talep etmiştir.
Mahkemece, tanık beyanlarına göre davacının iş sözleşmesinin global kriz sebebi ile yurt dışındaki çalışmanın aksamasına dayalı olarak işveren tarafından sona erdirildiğinin belirtildiği, bu hususun işveren tarafından tazminat ödemesini gerektirmesi sebebi ile davacının kıdem ve ihbar tazminatına hak kazanacağı, işveren tarafından düzenlenen 14/08/2009 tarihli belgeye göre ve sonrasında yapılan ödemeler mahsup edildiğinde davacının 37.531,00 USD bakiye ücret alacağının bulunduğu, tanık beyanlarına göre davacının haftalık onsekiz saat fazla çalışma yaptığının tespit edildiği gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Taraflar arasındaki uyuşmazlık konularından birisi davacının fazla çalışma yapıp yapmadığı noktasında toplanmaktadır.

Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği kabul edilmelidir.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
Somut olayda; davacı hergün oniki saatten fazla çalıştığını belirtmiş, davacı tanıklarıda davacının haftanın altı günü saat 08:00-20:00 arasında çalıştığını, ayda 3-4 günde 20:00"den sonra 01:00-02:00"ye kadar çalıştığını beyan etmişlerdir. Davalı taraf ise davacının iç mimar olarak çalıştığını, işi gereği mesaisini kendisinin ayarladığını, bu sebeple fazla mesai yapmadığını belirtmiştir. Davalı tanıklarıda davacının haftanın beş günü 09:00-18:00 saatleri arasında çalıştığını beyan etmişlerdir. Dinlenen tanık beyanları arasında davacının çalışma süresine ilişkin çelişki bulunmaktadır. Dosya kapsamından davacının davalı işverene bağlı olarak Rusya"da iç mimar olarak çalıştığı sabittir. Öncelikle davacının varsa fazla çalışma saatinin tespit edilebilmesi için Rusya"daki çalışma saatlerinin tespit edilmesi gereklidir. Buna göre tanık beyanlarının doğruluğunun denetlenmesi gerekir. Ayrıca davacının mesleği ve konumu gözönüne alınarak fazla mesai yapıp yapmayacağının aynı iş kolunda uzman bir bilirkişininde içinde bulunduğu bilirkişi heyetince tespit edilmesi ve sonucuna göre değerlendirme yapılması gereklidir. Bu sebeplerle eksik inceleme ile verilen karar hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan sebeple BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek olması halinde ilgiliye iadesine, 18.02.2013 tarihinde oybirliği ile karar verildi.