MAHKEMESİ :İş Mahkemesi


DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, fazla çalışma ücreti ve hafta tatili ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkilinin davalı şirkete ait Özel Melike Pınar okullarında Türkçe öğretmeni çalıştığını, aylık net 1.000,00 TL ücret aldığını, müvekkilinin kadrolu olarak çalışırken iş sözleşmesi feshedileceği tehdidi ile son dönemde ücretli öğretmenliğe geçirildiği, istifaya zorlandığını, müvekkilinin çalıştığı sürenin ilk altı yılında sabah 09:00-13:00 kadar öğrencilere açılan kurslarda çalıştığını, son iki yılında ise ayda iki Cumartesi aynı kursta öğretmenlik yaptığını, ders saatlerinin üzerinde çalışma yaptığını belirterek kıdem tazminatı, fazla çalışma ücreti ve hafta tatili alacağının davalıdan tahsili talep etmiştir.
Davalı vekili davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, öğretmen ve yöneticilerin belirli süreli iş sözleşmelerinin işveren tarafından yenilenmemesi halinde de kıdem tazminatı hakları doğduğu, haftalık çalışmanın otuzdokuz saat olduğunun belirlendiği, bu çalışma süresinin kanuni çalışma süresinin altında olduğundan fazla çalışma yapılmadığı kanaatine varıldığı, davacı tanıkları ayda iki kez Pazar günleri çalışmak için okula gittiklerini beyan ettikleri anlaşılmakla davacının kıdem tazminatı alacağı ve hafta tatili ücreti alacağı taleplerinin kabulüne, fazla mesai ücreti talebinin reddine karar verilmiştir.
Karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasındaki bozma içeriğine göre uyuşmazlık konusu davacının hafta tatili alacağının bulunup bulunmadığı noktasında toplanmaktadır.
Davacı hafta tatillerinde çalışma karşılığı ücretinin ödenmediğini iddia etmiştir. Bilgisine başvuralan davalı tanıkları okulda yılda iki Pazar günü toplantı yapıldığını, davacı tanıkları ise ayda en az bir Pazar günü çalıştıklarını bildirilmiştir. Bilirkişi davalı
tanıklarının bu beyanına aykırı olarak ayda iki hafta tatili çalışmayı kabul ederek hafta tatili alacağını hesaplamış, mahkemecede hesaplanan miktar hüküm altına alınmıştır. Öncelikle belirtmek gerekirki özel eğitim kurumlarında fazla çalışmalar ancak derse girilmekle gerçekleşir. Dolayısıyla derse girilmeyen hallerde esas itibariyle fazla çalışmadan söz edilmesi mümkün değildir. Yılda iki kez veli toplantılarının gerçekleşmesi amacıyla hafta tatilleri okula gidilmiş olması ancak bu toplantılar için mevzuatta öngörülen bir ödeme varsa talep edilebilir ki bu da ek ders ücretiyle karşılanabilir. Bunun dışında hafta tatili ücretinin talep edilmesi mümkün değildir. Kaldı ki yılda iki hafta tatilinde müfredat programlarının hazırlanması, velilerle görüşülmesi amacıyla gerçekleştirilen toplantılara katılma katlanabilir bir fedakarlık olarak değerlendirilmelidir. Mahkemece bu yönler dikkate alınmadan bilirkişinin davalı tanık beyanlarına aykırı ve başkaca hiçbir delile dayanmayan ayda iki kez hafta tatili çalışması yapıldığı yönünde hatalı tespite itibarla karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan sebeple BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek olması halinde ilgiliye iadesine, 18.02.2013 tarihinde oybirliği ile karar verildi.