MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
AVUKAT ...

DAVA : Davacı, ara dinlenme ücreti alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, davacının davalı ... Müdürlüğün Aliağa Kombine Çevrim ve Gaz Tribünleri İşletme Müdürlüğü sosyal tesislerinde vardiyalı işçi olarak çalıştığını, üyesi olduğu Tes-İş Sendikası ile davalı işveren arasında bağıtlanan 13. dönem TİS"in 49. maddesinde “ara dinlenmelerinin iş süresinden sayılmamakla birlikte, vardiyalı çalışan işçilerin ara dinlenme süresinde görev yerlerini terk edemeyecekleri, bu suretle işyerinde geçirdikleri yarım saatlik ara dinlenmeleri karşılığı ücretlerinin %50 zamlı ödenmesi gerektiği” nin kabul edildiğini, anılan sözleşme hükmü gereğince davacının ara dinlenmeleri karşılığında ücretlerinin ödenmediğini öne sürerek, son beş yıl için ara dinlenme süresine ait ücret tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili; davacının müvekkili şirkette 15.06.2006 tarihine kadar şoför, bu tarihten sonra ise sosyal tesisler işletme sorumlusu olarak çalıştığını, görevi gereği ara dinlenmelerinde fiilen çalışmadığını, fiilen çalışılmayan ve iş süresinden sayılmayan ara dinlenmeleri karşılığı fazla çalışma ücret talebinde bulunamayacağını, uzun süredir bordroda tahakkuk ettirilen ücretleri ihtirazi kayıtsız aldığını, ihtirazi kayıtsız ödeme nedeniyle eksik ödeme yapıldığını ileri süremeyeceğini ve ilave talepte bulunamayacağını, ayrıca talep ve dava konusu alacakların zaman aşımına uğradığını, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece yapılan yargılama sonunda mütaalasına başvurulan hesap bilirkişisinin düzenlemiş olduğu 27.04.2012 tarihli ek hesap raporuna itibarla davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosya içeriğine göre davacının 29.03.1998 tarihinde davalı şirkete ait işyerinde ulaştırma biriminde şoför olarak çalışmaya başladığı, 15.12.2006 tarihinden itibaren den sonra sosyal tesisler işletme sorumlusu olarak çalıştığı, 28.01.2008 tarihinde ise 4. eşdeğer derecede sosyal tesisler işletme sorumlusu olarak ünvanının değiştirildiği anlaşılmaktadır.
Davacı işyerinde yürürlükte bulunan 13. dönem toplu iş sözleşmesinin 49. maddesindeki vardiyalı çalışan işçilerin ara dinlenme süresinde görev yerlerini terk edemeyecekleri, bu suretle işyerinde geçirdikleri yarım saatlik ara dinlenmeleri karşılığı ücretlerinin %50 zamlı ödenmesi gerektiği yönündeki düzenleme gereğince ara dinlenme ücreti isteğinde bulunmuştur. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş ise de dosya içersindeki belgelerden davacının çalışma süresince işyerinde değişik ünvanlarda çalıştığı anlaşılmaktadır. İşyerinde yürürlükte bulunan Kamu İş (Kamu işletmeleri işverenleri) sendikası ile Tes-İş Sendikası arasında 25.11.2009 tarihinde imzalanan ve 01.03.2009-28.02.2011 tarihleri arasında geçerli 13. dönem Toplu İş Sözleşmesinin Günlük ve Haftalık İş Süreleri ile Vardiyalı Çalışma Esasları başlıklı 49. maddesinin 3. bendinde “ .... ara dinlenmeleri iş süresinden sayılmaz. Ancak, vardiyalı hizmetlerde çalıştırılan işçiler ara dinlenmesi süresince görev yerlerini terk edemezler. Bu suretle vardiyalı işçilerin görev yerinde geçirdikleri yarım saatlik ara dinlenmesi süresine karşılık yarım saatlik normal ücretleri %50 zamlı olarak ödenir...”, 56. maddesinde ise, vardiyalı çalışmanın “işin gereği veya hizmetin niteliği dolayısıyla çalışma günü içindeki faaliyet normal çalışma süresi dışında da sürekli tutmak durumunda ve zorunda ise ve fazla çalışma ile de bu ihtiyaç karşılanamıyorsa, işçilerin postalar halinde birbiri ardına çalışmasına karar verilerek yapılan işler” olarak düzenlenmiştir.
Karara esas alınan hesap raporunda 13. dönem toplu iş sözleşmesinin yürürlüğe girdiği 01.03.2009 tarihinden dava tarihi olan 18.05.2010 tarihine kadar süre için hesaplama yapılmış ancak davacının işyerinde sosyal tesisler işletme sorumlusu ünvanı ile çalıştığı halde davacının işyerindeki çalışma saatleri ve vardiya saatlerine ilişkin işyeri düzenlemeleri dosyada bulunmamaktadır. Yine davacının TİS in 49. ve 56. maddesindeki düzenlemelere göre işin gereği veya hizmetin niteliği dolayısıyla vardiyalı çalışmayı gerektirip gerektirmediği belirlenmeden davanın kabulüne karar verilmesi hatalı olmuştur.
Mahkemece yapılacak iş davacının dava konusu döneme ait işyerinde fiilen çalıştığı işlere ait görev tanımları getirtilmeli, işyeri düzenlemeleri gereğince vardiyalı çalışma yapılıp yapılmadığı, ara dinlenme süresinde davacının fiilen çalışıp çalışmadığı belirlenmeli, işyerinde yürürlükte bulunan TİS hükümlerine göre ara dinlenme süresi içinde çalışması olduğunun belirlenmesi halinde hak kazanılan ara dinlenme ücretinin hesaplanması için hesap bilirkişisinden gerekirse ek rapor alınmalı ve dosyadaki tüm deliller yeniden bir değerlendirmeye tabi tutularak oluşacak sonuca göre bir karar verilmelidir. Eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 19.02.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.