MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, işe başlatmama tazminatı ve ücret alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili; davacının iş sözleşmesinin davalı işverence haksız olarak feshedilmesi üzerine işe iade davası açtıklarını, davanın kabulüne karar verildiğini ve Yargıtayca onanarak kesinleştiğini, kanuni on günlük süre içinde işe başlatılması için başvurduğunu, davalı işverence otuz gün içinde işe başlatılmadığını, kanal ustası olarak 650,00 TL net ücretle çalıştığını ileri sürerek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla işe başlatmama tazminatı, boşta geçen süre ücreti ve diğer alacaklarının faizleriyle birlikte davalıdan tahsilini istemiş, talebini bilirkişi raporu doğrultusunda artırarak ıslah etmiştir.
Davalı vekili; davacının 26.11.2010 tarihli yazı ile işe iadesi için başvuruda bulunduğunu, işverence işe başlatılması için 08.12.2010 tarihinde şirket merkezine başvurmasının davacıya 07.12.2010 tarihinde tebliğ edildiğini, davacının süresi içinde işe başlamadığını belirterek davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, işe davete uygun olarak ve sosyal güvenlik mevzuatı gereğince davacının 08.12.2010 tarihinde işe başlatılacağına ilişkin en geç 07.12.2010 tarihinde kuruma işe giriş bildirgesi verilmediği, davacının fiilen işe başlamadığı belirtilmekle beraber, 08.12.2010 tarihi itibariyle bu durumu tespit eden herhangi bir yazılı belge, tutanak vs. sunulmadığı, başvuruya rağmen fiilen işe başlanmadığı ve bu sebeple iş sözleşmesinin 06.12.2007 tarihi itibariyle feshinin geçerli bir fesih haline dönüştüğünün mevcut delil durumu ve dosya kapsamına göre kanıtlanamadığı, davalı işverenin işe davette samimi olmadığı, gerçek niyetin davacının işe başlatmama tazminatı ve diğer haklarını almasını engellemek olduğu gerekçesiyle bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacının işe başlama talebinde samimi olup olmadığı, bu konuda mahkemece yapılan araştırmanın hüküm kurmaya yeterli bulunup bulunmadığı taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Dosya içeriğinden, davacının davalı işverene karşı açtığı Ankara 13. İş Mahkemesinin 2007/1070 esas sayılı dosyasında, işe iade talebinde bulunduğu, mahkemece feshin geçersizliğine ve davacının işe iadesine, kanuni süresi içerisinde başvurulması ve işe başlatılmaması halinde tazminat miktarının dört aylık brüt ücreti olarak belirlenmesine, boşta geçen dört aylık süreye ait ücret ve diğer haklarının davacıya ödenmesine karar verildiği, kararın davalı tarafça temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay 9. Hukuk Dairesince 05.07.2010 tarihinde onanarak kesinleştiği, kesinleşen kararın davacı tarafından 25.11.2010 tarihinde öğrenildiği, davacının 26.11.2010 tarihinde işe başlama talebinde bulunduğu, talebin işverene 29.11.2010 tarihinde tebliğ edildiği, işverenin tarihsiz cevabi yazısında, işe iade başvurusu için en geç 08.12.2010 tarihine kadar "... Caddesi No:40 ..." adresine başvurulması gerektiğinin belirtildiği, bu yazının davacıya 07.12.2010 ve 10.12.2010 tarihlerinde tebliğ edildiği, davacının işe başlama talebinde bulunduğu ve işe davet edildiği tarihlerde başka işyerinde çalıştığı, kanal ustası olduğu anlaşılmıştır.
4857 sayılı İş Kanunu"nun 21. maddesinin 5. fıkrasına göre, işçi kesinleşen mahkeme kararının kendisine tebliğinden itibaren on iş günü içinde işe başlamak için işverene başvuruda bulunmak zorundadır. Aksi halde işverence yapılan fesih geçerli bir feshin sonuçlarını doğurur. İşçinin işe iade yönündeki başvurusu ciddi ve samimi olmalıdır. İşçinin gerçekte işe başlamak niyeti olmadığı halde, işe iade davasının sonuçlarından yararlanmak için yapmış olduğu başvuru geçerli bir işe iade başvurusu olarak değerlendirilemez.
4857 sayılı Kanun"un 21. maddesine göre işveren işe iade için başvuran işçiyi bir ay içinde işe başlatmak zorundadır. Aksi halde feshin geçersizliği davasında belirlenen iş güvencesi tazminatı ile çalıştırılmadığı en çok dört aylık süre ücret ve diğer hakları ödenmelidir. İşverenin işe davete dair beyanının da ciddi ve samimi olması gerekir. İşverenin işe başlatma amacı olmadığı halde işe başlatmama tazminatı ödememek için yapmış olduğu çağrı, gerçek bir işe başlatma daveti olarak değerlendirilemez.
İşçinin işe iade sonrasında başvurusuna rağmen işe başlatılmaması halinde, işe başlatılmayacağının sözlü ya da eylemli olarak açıklandığı tarihte veya bir aylık başlatma süresinin sonunda iş sözleşmesi işverence feshedilmiş sayılır. İhbar ve kıdem tazminatı ile iş güvencesi tazminatı belirtilen fesih tarihindeki emsal işçi ücretine hesaplanır.
İş sözleşmesi geçersiz sebeple feshedilen işçinin süresinde başvurusuna rağmen işe başlatılmaması veya başlatılması halinde çalıştırılmadığı en çok dört aylık süre ücret ve diğer hakları geçersiz sayılan feshi izleyen dönem ücretine göre hesaplanmalıdır.
Somut olayda, davacı ve tanıklarının, işe davet tarihinde işyerine gittiklerini, işverence işten çıkartılan elemanların bir daha işe alınmayacağının söylenerek işe alınmadığını iddia ettikleri, işyerine gittiklerinde kiminle konuştuklarını, konuştukları kişinin işveren yetkilisi olup olmadığını açıklamadıkları, davalı ve tanıklarının, davacının işe davete rağmen işyerine gelmediğini, işe başlamadığını, işe iade davası açan başka bir işçinin işe tekrar başlatıldığını, işe iade davasının dahi davalı tarafından kesinleştirildiğini ileri sürdüğü anlaşılmış olup, davacının işe başvuru tarihinde başka bir işyerinde çalıştığı dikkate alındığında, işe başlama konusunda samimi olup olmadığının tespiti yönünden davacı tanıkları tekrar dinlenerek, işe başlamak için işyerine geldiklerinde kiminle görüştükleri, görüştükleri kişinin işveren yetkilisi olup olmadığı, görüşmede neler konuşulduğu, olayın ne şekilde gerçekleştiği açıklattırılarak sonuca gidilmesi gerekirken eksik inceleme ve yanlış yorum ile sonuca gidilmesi hatalı olmuştur.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 22.02.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.