Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2022/1886 Esas 2022/4914 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
No : 2014/67-2016/93

Dava, rücuan tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtildiği şekilde davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, tüm taraflarca, temyiz talebinin reddine ilişkin ek kararın davalı ... tarafından temyiz edilmesi üzerine, Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
25.10.2017 tarihinde yürürlüğe giren 7036 sayılı İş Mahkemeleri Kanununun 7. maddenin 3. ve 4. fıkrasına göre “12/1/2011 tarihli ve 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun kanun yollarına ilişkin hükümleri, iş mahkemelerince verilen kararlar hakkında da uygulanır. Kanun yoluna başvuru süresi, ilamın taraflara tebliğinden itibaren işlemeye başlar.”denilmekte olup buna göre iş mahkemelerince verilip HMK hükümlerine göre temyiz edilen kararlarda temyiz süresi, 20.07.2016-24.10.2017 tarihleri arasında 8 gün, 25.10.2017 tarihinden sonra ise 2 haftadır.
Yine HMK 366. maddenin yollaması ile temyiz yolunda da uygulanan 346. madde uyarınca, temyiz dilekçesi kanuni süre geçtikten sonra verilirse, kararı veren mahkeme temyiz dilekçesinin reddine karar vermesi gerekir. Ancak temyiz edilen karar temyiz süresi geçtiği halde bu konuda inceleme yapılıp karar verilmeksizin dosya Yargıtay’a gönderilmiş ise, 01.06.1990 tarih, 1989/3 E, 1990/4 sayılı içtihadı birleştirme kararı gereğince dosyanın mahalline çevrilmesine gerek olmaksızın Yargıtay tarafından temyiz talebinin süre yönünden reddine karar verebilecektir.
Eldeki davada, 02.02.2016 tarihli Kemer 1. Asliye Hukuk(İş) Mahkemesinin davanın kısmen kabulune, kısmen reddine ilişkin kararının davalılardan ... ve ...’ya 08.03.2016 tarihinde tebliğ edildiği, ancak davalılar ... ve ... tarafından 23.01.2017 tarihinde temyiz yoluna başvurulduğu anlaşılmakla, Kemer 1.Asliye Hukuk(İş) Mahkemesinin 25.10.2019 tarihli, 2014/67 Esas, 2016/93 Karar sayılı, temyiz taleplerinin süre yönünden reddine yönelik verilen karara karşı temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan, 25.10.2019 tarihli, 2014/67 Esas, 2016/93 Karar sayılı Ek Kararın Onanmasına,
Davacı Kurum, davalılar Bana Tur. San. A.Ş., ile 3T Müt. Taah. San. Ltd. Şti. tarafından ileri sürülen temyiz itirazlarının incelemesine gelince; dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayanağı maddi delillere ve özellikle eldeki davada hükme dayanak kılınan, konuya ilişkin kesinleşen tazminat dosyası kaspamında alınan bilirkişi kusur raporunun oluşa uygun, yargısal denetime elverişli, somut veri ve gerekçelere dayalı olmakla, 506 sayılı Kanun’nun 26/1 maddesi kapsamında uygun bulunmasına göre, hükme esas alınan bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddiyle usûl ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının ilgililerden alınmasına, 04/04/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.