
Esas No: 2021/8521
Karar No: 2022/4608
Karar Tarihi: 30.03.2022
Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2021/8521 Esas 2022/4608 Karar Sayılı İlamı
Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)
Dava, sigorta başlangıcının tespiti istemine ilişkindir. İlk derece mahkemesi davayı kabul etmiş, bunun üzerine davalı Kurum vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur. Ancak istinaf başvurusu esastan reddedilmiştir. Daha sonra davalı Kurum vekili tarafından temyiz talebinde bulunulmuştur ancak temyiz dilekçesi yasal süresi içinde verilmemiştir. Bu nedenle temyiz istemi reddedilmiştir. Kararda, iş mahkemesi kararlarının tefhim veya tebliğ tarihinden itibaren 8 gün içinde temyiz edilebileceği belirtilirken, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 434. maddesi ile İçtihadı Birleştirme Kararı hükmüne de atıfta bulunulmuştur.
"İçtihat Metni"
Bölge Adliye
Mahkemesi : ... Bölge Adliye Mahkemesi 34. Hukuk Dairesi
İlk Derece
Mahkemesi :... 20. İş Mahkemesi
Dava, sigorta başlangıcının tespiti istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesince, hükümde belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne dair verilen karara karşı davalı Kurum vekili tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine, ... Bölge Adliye Mahkemesi 34. Hukuk Dairesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
... Bölge Adliye Mahkemesi 34. Hukuk Dairesince verilen kararın ve temyiz talebinin reddine ilişkin ek kararın davalı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, ek karara ilişkin temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanununun 8. maddesi gereğince, iş mahkemesinin nihai kararları, yüze karşı verildiğinde tefhim, yoklukta verildiği takdirde tebliğ tarihinden itibaren 8 gün içinde temyiz edilebilmektedir. Kararı temyiz eden davalı vekili temyiz dilekçesini yasal süresi içinde vermemiştir. “Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 434. maddesi (6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun Geçici 3. maddesinde yer alan 1086 sayılı Yasanın temyize ilişkin hükümlerinin uygulanmasının gerektiğine ilişkin düzenleme gereğince) ile ilgili 25.01.1985 gün ve 5/1 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı hükmü gereğince, temyiz isteği, dilekçenin temyiz defterine kaydettirildiği tarihte yapılmış sayılır....”
Davada ise, yukarıda sözü edilen yasa ve İçtihadı Birleştirme Kararı hükmüne aykırı olarak hükmü temyiz eden davalı vekili tarafından temyiz dilekçesinin yasal temyiz süresi içerisinde verilmediği anlaşılmaktadır.
Gerekçeli kararın davalı vekiline 18.04.2021 tarihinde tebliğ edildiği, davalı vekilinin temyiz dilekçesinin 10.05.2021 tarihli olduğu anlaşılmıştır. Mahkemece davalı vekilinin kararı temyiz etmemiş sayılmasına dair 21.05.2021 tarihinde ek karar verildiği, ek kararın; Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 434/son maddesindeki yönteme uygun olduğu anlaşıldığından, davalı vekilinin yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan 21.5.2021 tarihli “temyiz isteğinin süre yönünden reddine” ilişkin ek kararın onanması gerekmektedir.
S O N U Ç : Yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan, temyiz isteminin reddine ilişkin ek kararın ONANMASINA, 30.03.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.