İstanbul Ceza Kararları - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/4630 Esas 2019/13786 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/4630
Karar No: 2019/13786
Karar Tarihi: 27.06.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/4630 Esas 2019/13786 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hüküm temyiz edilmiştir. Yargıtay, itirazları reddetmiştir ancak bazı nedenlerle hükmü bozmuştur. İlk olarak, yeni bir hüküm açıklanması gerektiği ve bu hükümün gerekçeleri, kanıtları, iddia ve savunmaları açıklayarak hüküm kurulması gerektiği belirtilmiştir. İkincisi, suça sürüklenen çocuk ve mağdur arasında uzlaşma için dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesi gerektiği belirtilmiştir. Son olarak, suça sürüklenen çocuk için ceza tayini yapılırken, TCK'nin hem 86/3-c hem de 86/3-e maddelerinin ayrı ayrı uygulanarak cezanın artırılmaması gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri ise şöyledir: Anayasa’nın 141. maddesi, 5271 sayılı CMK'nin 34, 223. ve 230. maddeleri, 5237 sayılı TCK’nın 86/2 ve 86/3-c-e bentleri, 6763 sayılı Kanun ve 5271 sayılı CMK’nin 253. ve 254. maddeleri.

3. Ceza Dairesi 2019/4630 E. , 2019/13786 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Hükmün açıklanması suretiyle mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Yargıtay incelemesine tabi olacak ve kesinleşmesi halinde infaza verilecek hükmün, açıklanmasına karar verilecek yeni hüküm olduğu, bu nedenle kararın dayandığı tüm kanıtların, bu kanıtlara göre ulaşılan sonuçların, iddia, savunma, tanık anlatımları ve dosyadaki diğer belgelere ilişkin değerlendirmeler ile suça sürüklenen çocuğun eylemlerinin ve yüklenen suçların unsurlarının nelerden ibaret olduğunun, hangi gerekçeyle hangi delillere üstünlük tanındığının açık olarak gerekçeye yansıtılması ve bu şekilde cezanın şahsileştirilmesi gerekirken, açıklanan ilkelere uyulmadan ve yeterli gerekçe gösterilmeden yazılı şekilde hüküm kurulmak suretiyle Anayasa"nın 141. ve 5271 sayılı CMK"nin 34. ve 223., 230. maddelerine aykırı davranılması,
2) Suça sürüklenen çocuğun üzerine atılı 5237 sayılı TCK"nin 86/2. ve 86/3-c-e maddelerinde düzenlenen kasten yaralama suçunun 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesine göre uzlaşma kapsamında kaldığı anlaşılmakla; suça sürüklenen çocuk ile mağdur arasında 6763 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaştırma işlemi yapılması için dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesi, uzlaştırma girişiminin başarısızlıkla sonuçlanması halinde yargılamaya devamla hüküm kurulması lüzumu,
3) Suça sürüklenen çocuk hakkında 5237 sayılı TCK"nin 86/3-c ve 86/3-e bentleri nedeniyle tek bir uygulamayla ancak makul oranda temel cezada teşdid uygulanarak ceza tayini gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde uygulamayla TCK"nin hem 86/3-c hem de 86/3-e bentleri ayrı ayrı uygulanarak cezanın artırılması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuğun temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 27/06/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.