Abaküs Yazılım
1. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/4921
Karar No: 2018/1191
Karar Tarihi: 14.03.2018

Kasten öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2016/4921 Esas 2018/1191 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)


Ağır Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanık ...'ın maktul ...'e yönelik kasten öldürme suçunun sübutu kabul edilerek 15 yıl hapis cezası verilmiş, diğer sanıklar hakkında ise yeterli delil bulunmadığı gerekçesiyle beraat kararı verilmiştir. Mahkemenin tahrik hükümlerini uygulama şekli Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edildiği için, sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükümleri değiştirilerek düzeltilmiştir. Kanun maddeleri ise şöyledir: TCK.nun 81/1, 29/1, 62/1, 53, 63. maddeleri; CMK.nun 223/2-e maddesi.
1. Ceza Dairesi         2016/4921 E.  ,  2018/1191 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Kasten öldürme
    HÜKÜM : 1- Sanıklar ... ve ...hakkında;
    Maktul ..."i öldürme suçlarından; CMK.nun 223/2-e maddesi gereğince ayrı ayrı beraat.
    2- Sanık ... hakkında;
    ..."i kasten öldürmek suçundan; TCK.nun 81/1, 29/1, 62/1, 53, 63. maddeleri uyarınca 15 yıl hapis cezası.



    TÜRK MİLLETİ ADINA

    Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ..."in maktul ..."e yönelik kasten öldürme suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, tahrike ve takdire ilişkin cezayı azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, sanıklar ... ve... hakkında maktul ..."e yönelik kasten öldürme iddiası hakkında elde edilen delillerin hükümlülüklerine yeter nitelik ve derecede bulunmadığı gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınarak beraatlerine hükmedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen mahkumiyet hükmünde düzeltme nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, hakkında mahkumiyet kararı verilen sanık ... müdafiinin temyiz dilekçesinde ve duruşmalı incelemede sanığın eyleminin kendini savunma amacından doğduğuna, eylemini yaralama kastıyla gerçekleştirdiğine, hakkında 5237 sayılı TCK"nun 87/4 maddesinin uygulanması gerektiğine, mahkemece yapılan kabulün isabetli olmadığına, 5237 sayılı TCK"nun 25 ve 27. maddelerinin şartları oluştuğu halde tartışılmadığına, tahrikin oranına, yine aynı müdafiinin hakkında beraat kararı verilen sanıklar ... ve ... lehine, hazine aleyhine ayrı ayrı vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğine, katılanlar vekilinin sanık ..."e az ceza verildiğine,tahrik hükümlerinin uygulanmaması gerektiğine, diğer sanıklar ... ve ..."un sanık ... ile irade ve eylem işbirliği içinde hareket ettiğine, mahkum olmaları gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
    Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında mahkemenin bu maddeyle yaptığı uygulamanın hukuka aykırı olduğu anlaşıldığından ve bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık ... hakkında maktul ..."i kasten öldürme suçu nedeniyle kurulan mahkumiyet hükmü fıkrasında yer alan 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün "Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek 5237 sayılı TCK"nun 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine" şeklinde değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN mahkumiyet hükmü üye ..."ın sanık lehine haksız tahrik hükümleri uygulanırken yasal ve yeterli gerekçe gösterilmediği yönündeki karşı oyu ve oy çokluğuyla, sanıklar Orhan ve Yusuf hakkında verilen beraat hükümlerinin tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 14.03.2018 gününde oybirliği ile karar verildi.




    KARŞI OY:

    Yerel Mahkeme, sanık ... hakkında TCK’nun 81, 29, 62. maddelerini uygulamak suretiyle sanığa 15 yıl hapis cezası vermiş, Dairemizin sayın çoğunluğu tarafından bu karar onanmıştır.
    Dairemizin sayın çoğunluğu ile aramızdaki uyuşmazlık tahrik uygulaması konusunda gösterilen gerekçenin yeterli olup olmadığı noktasında toplanmaktadır.
    Yerel Mahkemenin tahrik uygulaması ile ilgili gerekçesi; “dinlenen sanık, katılan, müşteki ve tanık beyanları itibariyle maktul ... ve sanık ...’in yakınları arasında olan kavgayı haber almaları üzerine sonradan olay yerine geldikleri ve çıkan tartışmanın kavgaya dönüşmesi sonucu sanık ...’in sopa ile maktule vurarak ölümüne sebep olduğu anlaşılmış olup ilk haksız hareketin kim tarafından gerçekleştirildiği şüphe bırakmayacak şekilde tespit edilemediğinden sanık ... hakkında TCK 29 anlamında lehine olarak haksız tahrik hükümleri uygulanmıştır.” şeklindedir.
    Yerel Mahkeme gerekçenin bir yerinde maktulün elinde bıçak olmadığını kabul etmiş ancak tahrik gerekçesi olarak gösterdiği gerekçeye baktığımızda sanığa yönelen tahrik sayılan eylemin ne olduğunu tarif etmemiştir. Mahkeme kararlarının gerekçeli olacağı Anayasa ve Yasa hükmüdür. Mahkemeler uyguladıkları kanun maddeleri ile ilgili gerekçe göstermek zorundadırlar. TCK’nun 29. maddesi sanık lehine uygulandığına göre, sanığa yönelen haksız fiilin ne olduğu denetime imkan verecek şekilde karara yazılmalıdır. Karara yazılan tahrik oluşturan eyleme göre Yargıtay bir denetim yapacak ve tahrikin derecesini denetleyecektir. Yetersiz gerekçeye dayalı olarak sanık lehine tahrik hükümlerini uygulayan yerel Mahkemenin kararının onanmasına dair, Dairemizin sayın çoğunluğunun görüşüne, yeterli gerekçe gösterilmediği için hükmün bozulmasına karar verilmesi gerektiği düşüncesiyle katılmıyorum.
    14/03/2018 gününde verilen işbu karar Yargıtay Cumhuriyet Savcısı ..."ın huzurunda ve duruşmada savunmasını yapmış bulunan sanık ... müdafii Avukat ..."nun yokluğunda 15/03/2018 gününde usulen ve açık olarak anlatıldı.












    Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.

    Son Eklenen İçtihatlar   AYM Kararları   Danıştay Kararları   Uyuşmazlık M. Kararları   Ceza Genel Kurulu Kararları   1. Ceza Dairesi Kararları   2. Ceza Dairesi Kararları   3. Ceza Dairesi Kararları   4. Ceza Dairesi Kararları   5. Ceza Dairesi Kararları   6. Ceza Dairesi Kararları   7. Ceza Dairesi Kararları   8. Ceza Dairesi Kararları   9. Ceza Dairesi Kararları   10. Ceza Dairesi Kararları   11. Ceza Dairesi Kararları   12. Ceza Dairesi Kararları   13. Ceza Dairesi Kararları   14. Ceza Dairesi Kararları   15. Ceza Dairesi Kararları   16. Ceza Dairesi Kararları   17. Ceza Dairesi Kararları   18. Ceza Dairesi Kararları   19. Ceza Dairesi Kararları   20. Ceza Dairesi Kararları   21. Ceza Dairesi Kararları   22. Ceza Dairesi Kararları   23. Ceza Dairesi Kararları   Hukuk Genel Kurulu Kararları   1. Hukuk Dairesi Kararları   2. Hukuk Dairesi Kararları   3. Hukuk Dairesi Kararları   4. Hukuk Dairesi Kararları   5. Hukuk Dairesi Kararları   6. Hukuk Dairesi Kararları   7. Hukuk Dairesi Kararları   8. Hukuk Dairesi Kararları   9. Hukuk Dairesi Kararları   10. Hukuk Dairesi Kararları   11. Hukuk Dairesi Kararları   12. Hukuk Dairesi Kararları   13. Hukuk Dairesi Kararları   14. Hukuk Dairesi Kararları   15. Hukuk Dairesi Kararları   16. Hukuk Dairesi Kararları   17. Hukuk Dairesi Kararları   18. Hukuk Dairesi Kararları   19. Hukuk Dairesi Kararları   20. Hukuk Dairesi Kararları   21. Hukuk Dairesi Kararları   22. Hukuk Dairesi Kararları   23. Hukuk Dairesi Kararları   BAM Hukuk M. Kararları   Yerel Mah. Kararları  


    Avukat Web Sitesi