MAHKEMESİ :İş Mahkemesi


DAVA : Davacı, feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
İş sözleşmesinin geçerli ve haklı sebep olmadan davalı işveren tarafından feshedildiğini belirten davacı işçi, feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı işveren vekili, davacının iş sözleşmesinin Şirket Personel Yönetmeliğinin 18. maddesi 2-b fıkrası ve 4857 sayılı İş Kanunu"nun 17. maddesi uyarınca emekliliğe hak kazanmış olması sebebiyle feshedildiğini savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, emekliliğe hak kazanmanın tek başına fesih sebebi yapılamayacağı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
Gerekçe:
4857 sayılı Kanun’un 18. maddesine göre otuz veya daha fazla işçi çalıştıran işyerlerinde en az altı aylık kıdemi olan işçinin belirsiz süreli iş sözleşmesini fesheden işveren, işçinin yeterliliğinden veya davranışlarından ya da işletmenin, işyerinin veya işin gereklerinden kaynaklanan geçerli bir sebebe dayanmak zorundadır.
İşletmenin, işyerinin veya işin gereklerinden kaynaklanan sebepler; sürüm ve satış imkânlarının azalması, talep ve sipariş azalması, enerji sıkıntısı, ülkede yaşanan ekonomik kriz, piyasada genel durgunluk, dış pazar kaybı, ham madde sıkıntısı gibi işin sürdürülmesini imkansız hale getiren işyeri dışından kaynaklanan sebeplerle yeni çalışma yöntemlerinin uygulanması, işyerinin daraltılması, yeni teknolojinin uygulanması, işyerinin bazı bölümlerinin kapatılması ve bazı iş türlerinin kaldırılması gibi işyeri içi sebeplerdir.

İşletmenin, işyerinin ve işin gereklerinden kaynaklanan sebeplerle sözleşmeyi feshetmek isteyen işverenin fesihten önce fazla çalışmaları kaldırmak, işçinin rızası ile çalışma süresini kısaltmak ve bunun için mümkün olduğu ölçüde esnek çalışma şekillerini geliştirmek, işi zamana yaymak, işçileri başka işlerde çalıştırmak, işçiyi yeniden eğiterek sorunu aşmak gibi varsa fesihten kaçınma imkanlarını kullanması, kısaca feshe son çare olarak bakması gerekir.
4857 sayılı Kanun’un 20. maddesinin ikinci fıkrasına göre feshin geçerli sebebe dayandığını ispat yükümlülüğü işverene aittir. İşçi, feshin başka bir sebebe dayandığını iddia ettiği takdirde, bu iddiasını ispatla yükümlüdür.
Somut olayda, davalı işyerinde 07.02.2000 tarihinden itibaren çalışan davacının iş sözleşmesinin 11.11.2011 tarihinde, “ "07/02/2000 tarihinden beri Şirketimiz Genel Müdürlük bünyesinde şoför olarak çalışmaktasınız. Personel Yönetmeliğimizin 18. maddesi 2-b fıkrası ve 4857 sayılı Kanun"un 17. maddesi uyarınca emekliliğe hak kazanmış olmanız nedeniyle hizmet sözleşmeniz 11/11/2011 tarihi itibariyle sona ermiştir.” denilmek sureti ile feshedildiği anlaşılmaktadır. Personel Yönetmeliğinin Hizmet Akdinin Sona Ermesi başlıklı 8. maddesinin 2. Bendinde “emeklilik: yaşlılık veya maluliyet aylığı bağlanması amacıyla hizmet akdinin son bulmasıdır. 3 şekilde olur,” ibaresinden sonra; 2-b maddesinde: “yaşlılık aylığı bağlanmasına hak kazanmış personelin hizmet akdinin şirketçe sona erdirilmesi halidir” yazmaktadır. Dosyadaki bilgi ve belgelerden söz konusu yönetmelik hükmünün tüm işçilere objektif olarak uygulanıp uygulanmadığı denetlenememektedir. Bu hususun açıklığa kavuşması, başka bir anlatımla emeklilik hakkını kazanan tüm işçilerin iş sözleşmesinin yönetmelik hükmü gereğince feshedilip feshedilmediğinin tespit edilmesi için; gerekirse işyeri kayıtlarında inceleme yetkisi de verilmek sureti ile bir bilirkişiden rapor aldırılmalı; oluşacak sonuca göre feshin geçerli bir nedene dayanıp dayanmadığı belirlenmelidir. Eksik inceleme ve araştırma ile yazılı şekilde davanın kabulüne karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 01.03.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.