MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki alacak davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı, 2013 yılı rödövans alacağı 9.675 USD alacağın tahsilini talep etmiştir.
Davalı, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, 7575 USD nin yargılama sırasında ödenmiş olduğu anlaşıldığından bu kısım hakkında karar verilmesine yer olmadığına, 2100 USD nin dava tarihinden 3095 sayılı kanunun 4-a maddesi uyarınca kamu bankalarının 1 yıl vadeli USD hesabına uyguladığı faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmiş, hüküm taraflarca temyiz edilmiştir.
1-) Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının temyiz itirazları yerinde değildir.
2-) Davacı, 9.675 USD alacağın tahsilini talep etmiş, yargılama sırasında davalı tarafından 7.575 USD ödeme yapılmıştır. Her ne kadar Mahkemece, 7.575 USD alacak yönünden karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiş ise de gerekçesi açıklanmaksızın davacı aleyhine vekalet ücretine hükmedilmiş, yargılama giderlerinin kabul-ret oranına göre davalıdan tahsili ile bakiye kısmın davacı üzerinde bırakılmasına karar verilmiştir.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun “Esastan Sonuçlanmayan Davada Yargılama Gideri” başlıklı 331.maddesinin 1.fıkrasında ise; davanın konusuz kalması sebebiyle davanın esası hakkında bir karar verilmesine gerek bulunmayan hâllerde, hâkimin, davanın açıldığı tarihteki tarafların haklılık durumuna göre yargılama giderlerini takdir ve hükmedeceği düzenlenmiştir.
Mahkemece yapılan yargılamada davacının alacağının 9.675 USD olduğu belirlenmiş olup dava açıldıktan sonra ödenen 7.575 USD yönünden, dava tarihi itibarıyla davacı dava açmakta haklıdır. Mahkemece konusuz kalan davada, davacının dava tarihinde haklı olduğu gözetilerek yargılama giderinden davalı sorumlu tutulması gerekirken, konusuz kalan kısım hakkında davanın reddine karar verilmiş gibi yargılama giderlerinin bir kısmının davacı üzerine bırakılmasına karar verilmesi ve davalı lehine vekalet ücretine hükmedilmesi doğru değildir.
Ne var ki yapılan bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden ve "hakimin takdir yetkisi kapsamında" kalmadığından; kararın düzeltilerek onanması HUMK .436/2 maddesi gereğidir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davalı tarafın temyiz itirazlarının reddine, ikinci bentte açıklanan nedenlerle hüküm fıkrasının 4. bendinde yer alan "Davacı tarafından karşılanan 360,20 TL + 1207,50 TL olmak üzere toplam 1567,70 TL yargılama giderinin davanın kabul ve red oranına göre 340,27 TL"sinin davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine, bakiye kısmın davacı üzerinde bırakılmasına" ifadesi çıkartılarak, yerine "Davacı tarafından karşılanan 360,20 TL + 1207,50 TL olmak üzere toplam 1567,70 TL yargılama giderinin davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine" ifadesinin yazılması ve hükmün 6. bendinde yer alan "Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi gereğince hesaplanan 1.822,99 TL vekalet ücretinin davacıdan tahsili ile kendisini vekil ile temsil ettiren davalılara verilmesine" ibaresinin hüküm fıkrasından çıkarılması suretiyle hükmün düzeltilmesine ve düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK.nun 440.maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 28.05.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.