MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti ve fazla çalışma ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı şirkette tezgahtar olarak çalıştığını, şirket müdürü ...’ın bazı bayan elemanları taciz etmesi, genel olarak işçileri aşağılaması, onlara hakaret etmesi, onları tehdit etmesi üzerine davacının da dahil olduğu bazı işçiler tarafından ...’ın şirket yönetim kuruluna şikayet edildiğini, bunun işçilerin savunmalarının alınarak iş sözleşmelerine son verildiğini iddia ederek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla çalışma ücreti ile yıllık izin ücreti alacaklarının faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının hizmet sözleşmesinin işyeri içerisinde şirket müdürü ile bir bayan personelin arasında ilişki olduğuna dair asılsız söylenti çıkarmak ve bir kısım arkadaşlarını da baskı ve telkin yöntemiyle ikna etmeye çalışmak, işyeri düzen ve disiplinine uygun olmayan tutum ve davranış sergilemek gerekçesiyle iş sözleşmesinin 4857 sayılı İş Kanunu’nun 25/II.-b.-d.-h. hükümleri uyarınca haklı nedenle feshedildiğini, işyerinde fazla çalışmanın sözkonusu olmadığını, olduğu zaman ise ücretlerinin ödendiğini, davacının herhangi bir alacağının olmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iş sözleşmesinin şirket müdürüne iftira attığı gerekçesiyle feshedilmesine rağmen bunun ispatlanamadığı ve bu şekilde davacının iş sözleşmesinin davalı işverence haklı bir neden yokken feshedildiği, yıllık izin ücretinin bir kısmının dava sırasında ödendiği, davacının fazla çalışma ücretleri alacağının ise bulunduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.G erekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacı işçinin yıllık izin ücreti alacağı olup olmadığı noktasında uyuşmazlık vardır.
4857 sayılı İş Kanunu"nun 59. maddesinde, iş sözleşmesinin herhangi bir nedenle sona ermesi halinde, işçiye kullandırılmayan yıllık izin sürelerine ait ücretlerin son ücret üzerinden ödeneceği hükme bağlanmıştır.
Yıllık izinlerin kullandırıldığı noktasında ispat yükü işverene aittir. İşveren yıllık izinlerin kullandırıldığını imzalı izin defteri veya eşdeğer bir belge ile kanıtlamalıdır. Bu konuda ispat yükü üzerinde olan işveren, işçiye yemin teklif edebilir.
Sözleşmenin feshi halinde kullanılmayan yıllık izin sürelerine ait ücret, işçinin kendisine veya hak sahiplerine ödenir. Böylece, iş sözleşmesinin feshinde kullanılmayan yıllık ücretli izin hakkı izin alacağına dönüşür. Bu nedenle zamanaşımı da iş sözleşmesinin feshinden itibaren işlemeye başlar.
Yıllık izin hakkı anayasal temeli olan bir dinlenme hakkı olup, işçinin iş sözleşmesinin devamı sırasında ücrete dönüşmez ve bu haktan vazgeçilemez. İşçinin iş sözleşmesinin devamı süresinde kullanmadığı yıllık izinlere ait ücreti istemesi mümkün değildir.
Somut olayda dava açıldıktan sonra davalı işveren tarafından yıllık izin ücreti ödemesinin banka kanalıyla davacının hesabına yapıldığı görülmektedir. Sözkonusu ödeme yıllık izin ücretinin net tutarı üzerinden olup bilirkişice bu ödemenin brüt olarak değerlendirip hesaplanan yıllık izin ücreti tutarından mahsubu doğru olmamıştır. Davalı işverence yapılan yıllık izin ücreti ödemesi, davacının talep ettiği yıllık izin süresine göre yıllık izin ücretini karşılamaktadır. Şu halde davacının yıllık izin ücreti talebi hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerekirken bakiye yıllık izin ücretine hükmedilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 05.03.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.