MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, yıllık izin, fazla çalışma, hafta tatili, ulusal bayram genel tatil ücret alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalılar avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkili işçinin iş sözleşmesinin haklı sebep olmaksızın davalı işverence feshedildiğini, işçilik alacaklarının ödenmediğini beyanla, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin, fazla çalışma, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalılar vekili, davacı işçinin müvekkili ...İnş. San. ve Tic. Ltd. Şti. işçisi olarak Kırgızıstan"da yol yapım işinde mevsimlik çalıştırıldığını, diğer müvekkili ...İnş. ve Tic. A. Ş. ile davacı arasında iş ilişkisi bulunmadığını, davacının her iki müvekkili açısından dava konusu alacaklara hak kazanmadığını beyanla davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, işverenin iş sözleşmesini fesihte haksız olduğu, davalıların alacaklardan birlikte sorumlu oldukları gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında, davalı işyerinde yapılan işin mevsimlik iş olup olmadığı dolayısıyla davacının yıllık izin ücretine hak kazanıp kazanmadığı noktasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Çalışmanın sadece yılın belirli bir döneminde sürdürüldüğü veya tüm yıl boyunca çalışılmakla birlikte çalışmanın yılın belirli dönemlerinde yoğunlaştığı işyerlerinde yapılan işler mevsimlik iş olarak tanımlanabilir. Sözkonusu dönemler işin niteliğine göre uzun veya kısa olabilir. Her zaman aynı miktarda işçi çalıştırmaya elverişli olmayan ve işyerinde yürütülen faaliyetin niteliğine göre işçilerin her yıl belirli sürelerde yoğun olarak çalıştıkları ve fakat yılın diğer dönemlerinde iş sözleşmelerinin, ertesi yılın faaliyet dönemi başına kadar ara vermeyi gerektirdiği işler mevsimlik iş olarak değerlendirilir.
Mevsimlik iş sözleşmeleri 4857 sayılı İş Kanunu"nun 11. maddesindeki hükümlere uygun olarak, belirli süreli olarak yapılabileceği gibi belirsiz süreli olarak da kurulabilir.
4857 sayılı Kanun"un 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, mevsimlik işlerde yıllık ücretli izinlere ilişkin hükümler uygulanamaz. Bir başka anlatımla, mevsimlik işçi, 4857 sayılı Kanun"un yıllık ücretli izin hükümlerine dayanarak, yıllık ücretli izin kullanma veya buna dayanarak ücret alacağı isteminde bulunamaz. Hemen belirtmek gerekir ki, bu kural nispi emredici nitelikte olup, işçi lehine bireysel ya da toplu iş sözleşmesi ile yıllık ücretli izne ilişkin hükümler düzenlenebilir. Bu durumda sözleşmedeki izinle ilgili hükümler uygulanacaktır.
Somut olayda, davacının 06.05.2002-03.11.2002; 23.06.2003-12.11.2003; 01.04.2004-31.10.2005; 03.05.2006-30.10.2006; 16.05.2007-01.11.2007 tarihleri arasında çalıştığı sabittir. Davacı tanığınca, davacı işçinin bir dönem işverenin Balıkesir şantiyesinde çalıştığı, daha sonra Kırgızıstan şantiyesinde görevlendirildiği bildirilmiştir. Davacının, mahkemece de kabul edilen çalışma süreleri incelendiğinde, 01.04.2004-31.10.2005 tarihleri arasındaki bütünlük arzeden çalışması haricindeki çalışmaların mevsimlik olduğu anlaşılmaktadır. Hal böyleyken, tüm çalışma süresinin toplanarak davacının yirmisekiz gün karşılığı yıllık izin ücretine hak kazandığının kabulü hatalıdır. Dosya kapsamına göre, davacının, 01.04.2004-31.10.2005 tarihleri arasındaki kesintisiz çalışmasının mevsimlik olmadığı, bu çalışma sebebiyle hak ettiği ondört günlük yıllık izin hakkının işverence işçiye kullandırıldığının ya da karşılığının ödendiğinin ispatlanmadığı, sair çalışmalarının ise mevsimlik olduğundan yıllık izne hak kazanılmadığı anlaşılmakla, davacının ondört gün karşılığı yıllık izin ücreti alacağının hüküm altına alınması gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 05.03.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.