İstanbul Ceza Kararları - Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/18726 Esas 2020/494 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/18726
Karar No: 2020/494
Karar Tarihi: 09.01.2020

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/18726 Esas 2020/494 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Sanık kasten yaralama suçu işlediği gerekçesiyle mahkumiyet kararı aldı. Mağdur, sanığın eylemi sonucunda ölüme sebebiyet verebilecek şekilde yaralandı ve hayat fonksiyonları orta düzeyde etkilendi. Sanığın birden fazla nitelikli hal ihlaline sebep olduğu belirtildi. Temel cezaya hükmedilirken meydana gelen zararın ağırlığı ve kastının yoğunluğu dikkate alınmadı ve alt sınırdan uzaklaşılması gerektiği vurgulandı. TCK'nin 86/1. maddesi kararın dayandığı kanun maddesi olup, 61. madde ölçütleri ve orantılılık ilkesi de göz önünde bulunduruldu. Anayasa Mahkemesi'nin kararı doğrultusunda bazı ibareler iptal edilmesine rağmen, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceği için bozma nedeni yapılmadı. Karar, yargılamaya ve delillere göre sanık ve müdafiinin temyiz itirazlarının reddiyle onandı.
Kanun Maddeleri:
- Türk Ceza Kanunu'nun 86/1. maddesi
- TCK'nin 61. maddesi
- TCK'nin 3. maddesi

3. Ceza Dairesi 2019/18726 E. , 2020/494 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığın eylemi neticesinde, mağdurun yaşamını tehlikeye sokacak şekilde yaralandığı aynı zamanda hayat fonksiyonlarını orta (3.) derecede etkileyen kemik kırığının meydana geldiği olayda, birden fazla nitelikli hal ihlaline neden olan sanık hakkında TCK"nin 86/1. maddesince temel cezaya hükmedilirken meydana gelen zararın ağırlığı ve kastının yoğunluğu da dikkate alınarak TCK"nin 61. maddesindeki ölçütler ve TCK"nin 3. maddesindeki orantılılık ilkesi gözetilerek sonuca etkili olacak şekilde alt sınırdan uzaklaşılması gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından ve Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanık ve müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 09.01.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.