MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasındaki kira bedelinin tespiti davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı tarafından temyiz edildiği verilen kararın Yargıtay"ın temyiz aşamasından geçerek kesinleştiği bu defa davacının tavzih istemi üzerine mahkemece ek karar ile tavzih isteminin kabulüne dair verilen kararın süresi içerisinde davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacılar; davalı ile aralarında 01/06/2001 başlangıç tarihli 10 yıllık ve aylık 4.500,00.-TL bedelli kira sözleşmesi imzalandığını, ödenen kiranın emsallerin çok altında kaldığını, yeni dönem kira artışının davalı tarafa ihtar ve tebliğ edilmesine rağmen sonuç alınamadığını, aylık kira bedelini toptan eşya ve geçim endeksleri, günün koşulları ekonomik esaslar göz önüne alınarak rayiç bedellere uygun bir oranda tespit edilerek 01/06/2011 tarihinde başlayan yeni kira döneminden itibaren aylık 20.000,00 TL olarak tespitine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı; taraflar arasında imzalanan kira sözleşmesi haricinde bir tadil sözleşmesi protokol v.s. mevcut olmadığını, davacının kira bedellerine ihtirazi kayıt ileri sürmeden kayıt ettiğinden artış talep etme hakkı bulunmadığını belirterek davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece; davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen karar Yargıtay 6.H.D.nin 07/05/2014 tarih ve 2014/4379-5880 E/K sayılı ilamı ile, tarafların sair temyiz itirazları reddedilerek vekalet ücretine hasren bozulmuş, Mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılama neticesinde; davanın kısmen kabulü ile; aylık kira bedelinin 01/06/2011 tarihinden itibaren net 13.000,00.-TL olarak tespitine, fazlaya ilişkin talebin reddine, alınması gereken 6.058,80.-TL harçtan peşin alınan 230,20.-TL nin mahsubu ile bakiye 5.828,60.-TL harcın davalıdan alınmasına, karar verilmiş; sözkonusu karar davalı tarafça temyiz edilmiştir.
1-) Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalının sair temyiz itirazları yerinde değildir.
2-) 492 Sayılı Harçlar Yasasında kira tespit davalarında harcın aylık kira parasına göre mi, yoksa yıllık kira parasına göre mi hesap edileceğine dair bir açıklık bulunmamaktadır. 07.07.1965 tarih ve 5/5 Sayılı İçtihadı Birleştirme Kararında, en kısa ve en az külfetli bir usul uygulanması, en az masraf yapılması ilkesinden hareket edilerek, aylık kira parası esas alınmak suretiyle görevli mahkemenin tayin edileceği kabul edildiğinden aylık kira parasının tespitine ilişkin davalarda da aynı ilkelere dayanılarak aylık kira farkı üzerinden harç alınması gerekeceği sonucuna varılmıştır. Bu durumda mahkemece, hükmedilen aylık brüt kira bedeli ile davalı tarafından ödenen aylık kira bedeli arasındaki farka göre harç alınması gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi de doğru değildir.
Ne var ki, yapılan bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden kararın düzeltilerek onanması HUMK"un 436/2. maddesi hükmü gereğidir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davalının sair temyiz itirazlarının reddine, ikinci bentte açıklanan nedenlerle temyiz olunan hükmün 5. bendinde yer alan " Alınması gereken 6.058,80.-TL harçtan peşin alınan 230,20.-TL nin mahsubu ile bakiye 5.828,60.-TL harcın davalıdan alınmasına dair," ifadesi çıkarılarak yerine " Alınması gereken 580,63 TL harçtan peşin alınan 230,20 TL nin mahsubu ile bakiye 350,43 TL harcın davalıdan alınmasına dair," ifadesinin yazılmasına, hükmün bu suretle düzeltilmesine ve düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK.nun 440.maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 29/05/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.