MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazların reddine, ancak;
1) UYAP sisteminden yapılan sorgulamada hüküm tarihinde başka suçtan Rize L Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda hükümlü olduğu anlaşılan, duruşmalardan bağışık tutulma yönünde istemi bulunmayan sanığın duruşmalara getirtilmesi ya da SEGBİS ortamında duruşmaya katılması sağlanmadan, 5271 sayılı CMK"nin 193 ve 196. maddelerine aykırı davranılmak suretiyle yokluğunda mahkumiyetine karar verilmesi suretiyle sanığın savunma hakkının kısıtlanması,
2) Sanığın yaralama eylemi neticesinde mağdurun ağır (4) derece kemik kırığı oluşacak ve hayati tehlike geçirecek şekilde yaralanması karşısında; aynı olayda birden fazla nitelikli halin (TCK’nin 87/3 ve 87/1-d) bir arada bulunması nedeniyle TCK"nin 3. maddesindeki cezada orantılılık ilkesi ve TCK’nin 61. maddesindeki ölçütler dikkate alınarak, TCK"nin 86/1. maddesine göre temel ceza tayininde sonuca etkili şekilde alt sınırdan uzaklaşılmak suretiyle TCK"nin 86/1, 86/3-e, 87/1-d-son maddeleri ile hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde TCK"nin 86/1, 86/3-e maddeleri uygulanmak suretiyle sanık hakkında eksik ceza tayini,
3) Sanığın adli sicil kaydında yer alan ve tekerrüre esas alınan Diyarbakır 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 25.11.2009 tarih, 2008/452 Esas ve 2009/368 Karar sayılı ilamının, yargılamaya konu suç tarihinden sonra 12.02.2015 tarihinde kesinleşmesi nedeniyle tekerrüre esas alınamayacağının gözetilmemesi,
4) Sanık hakkında tekerrür hükümleri uygulanırken, tekerrüre esas mahkûmiyetlerden en ağır cezayı içeren Diyarbakır 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 21/06/2011 tarih ve 217/922 Esas ve Karar sayılı ilamıyla 5237 sayılı TCK"nin 142/1-f maddesi gereğince elektrik enerjisi hakkında hırsızlık suçundan verilen 1 yıl 8 ay hapis cezasına ilişkin mahkumiyetinin tekerrüre esas alınması gerektiği ancak hüküm tarihinde yürürlükte bulunan 6352 sayılı Kanun"un 82. maddesi ile 5237 sayılı TCK"nin 142. maddesinin 1. fıkrasının (f) bendi yürürlükten
kaldırılmış olup sanığın tekerrüre esas alınması gereken mahkumiyetine konu "elektrik hırsızlığı" eyleminin "karşılıksız yararlanma" suçuna dönüştürülmesi nedeniyle sanığa atılı suçun TCK"nin 163/3. maddesinde yeniden düzenlendiği ve 6352 sayılı Kanun"un geçici 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca elektrik enerjisi hırsızlığı suçundan mahkumiyeti bulunan kişinin 6352 sayılı Kanun"un yürürlüğe girdiği tarihten itibaren 6 ay içinde katılan kurumun zararını tamamen tazmin etmesi halinde verilen cezanın tüm sonuçlarıyla ortadan kaldırılacağının düzenlendiğinin anlaşılması karşısında, uyarlama yargılaması yapılıp yapılmadığı ve sanık tarafından ödeme yapılıp yapılmadığı hususları belirlendikten sonra sonucuna göre TCK"nin 58. maddesinde düzenlenen tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
5) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın ve o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca, isteme uygun olarak BOZULMASINA, 27.06.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.